Μολών Λαβέ.

Eureka αναφώνησε η Γερμανική «ελίτ». Εμείς όμως που ξέρουμε καλύτερα τι σημαίνει η λέξη, ψυλλιασμένοι από καιρό που πηγαίνει το πράγμα, οφείλουμε ν απαντήσουμε: Μολών Λαβέ. (φυσικά μην διανοηθείτε τέτοια απάντηση από τον Brainiac και τον Benyiac. Αυτοί ούτε στο Μπόλεκ και Λόλεκ δεν είναι ικανοί να πρωταγωνιστήσουν).  

Πάλι ρε πούστη στη πρώτη γραμμή. Πάλι εδώ σκάει . Τι διάβολο έχει αυτός ο τόπος;. Φταίνε οι προδότες πολιτικοί;. Φταίμε οι ατομιστές Έλληνες; Φταίει που έχουμε 250 μέρες ήλιο το χρόνο;. Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι πως ότι ξεκινά στην Ευρώπη σκάει αμέσως εδώ. Είτε λέγεται Ούρλιχ και κατεβαίνει να φέρει την Ευρωπαϊκή άποψη του χριστιανισμού (και με την ευκαιρία να βρει το χρυσάφι που κρύβουν οι Ελληνικοί ναοί κάτω από τις πέτρες τους), είτε είναι η ολοκλήρωση της Ευρώπης, εδώ θα σκάσει…

Φυσικά αυτή δεν είναι ολοκλήρωση, αλλά ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ. Ίσως γι΄ αυτό σκάει πρώτα εδώ. Αν το αντέξουν αυτοί οι απείθαρχοι και ατομιστές  Έλληνες, τότε όλη η Ευρώπη θα το αντέξει.

Το εγχείρημα είναι χαμένο από χέρι. Σας το λέω εγώ, ο πιο χαζός Έλληνας. Μπορεί με τη σημερινή προδοτική ελίτ της χώρας μου κάτι να κάνετε. Αλλά αυτοί δεν θα είναι για πολύ. Ναι έχουμε κοιμηθεί με την καλοπέραση που μας προέκυψε ξαφνικά. Αλλά τώρα μας ακονίζετε. Μας ξυπνάτε βίαια και μας θυμίζετε πως είμαστε ένας σκληροτράχηλος, αρχαίος λαός, που δεν ζει εύκολα σκυφτός. Μας κάνετε ν’ αναρωτιόμαστε για την Δημοκρατική(;) Ευρώπη μας. Εμείς είπαμε όχι μπροστά στα κανόνια σας, νομίζεται ότι θα μασήσουμε στα χρωματιστά χαρτάκια με το σήμα του Ευρώ;.   

Θα χρειαστούν χρόνια. Θα χαθούν πολλά. Αλλά θυμηθείτε το. Η φωτιά που ανάψατε εδώ θα κάψει όλη την Ευρώπη. Οι λαοί δεν είναι τόσο μαλάκες όσο νομίζετε. Αυτή η Ευρώπη που η παράγκα σας ονειρεύτηκε, αυτή που θρέφει φίδια σαν και σας, είναι χαμένη. Εμπρός φίλοι για την Ελευθερία της Ελλάδας, για την Δημοκρατία στην Ευρώπη. Διώξτε τα σκουλήκια που μασούν τις σάρκες μας.     

Είναι καιρός να κλείσουμε τα μάτια για να δούμε καθαρά.

Το έχουν εξυμνήσει οι ποιητές, το έχουν τραγουδήσει οι τροβαδούροι, το έχουν μελετήσει οι επιστήμονες, το έχουν λατρέψει οι θρησκευόμενοι. Άλλοι το λεν ψυχή, άλλοι μορφική αντήχηση (Sheldrake), άλλοι επικοινωνία μέσω βιοφωτονίων (Fritz Allan Poe). Το διαθέτουν όλα τα έμβια στον πλανήτη και φυσικά ο άνθρωπος. Είναι αυτό που αλλάζει την συμπεριφορά των ποντικιών σε ένα εργαστήριο, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το χώρο του πειράματος, πάνω σε ομάδες του είδους τους. 

Εγώ θα το ονομάσω «φιλοσοφική λίθο*». Για τους αρχαίους Αλχημιστές ο κάτοχος της λίθου είχε κερδίσει την αθανασία (Αιώνια ημέρα την ονομάζει ο Γκριγιώ ντε Ζεβρύ). Δανείστηκα όμως αυτή την έκφραση κυρίως χάρη στον PAULO COELHO.  Γιατί σ αυτόν άκουσα πρώτη φορά την ιδέα ότι η «λίθος» ήταν κάτι που μας χαρίστηκε από την δημιουργία μας σαν είδος, κάτι τόσο απλό, κάτι τόσο  κοντά στην φύση μας, που εξαιτίας αυτής της απλότητας και της απομάκρυνσης μας από την ουσία της ύπαρξης μας, την χάσαμε για πάντα.

Σήμερα λοιπόν έβαλα την μουσική που με συγκινεί περισσότερο έκλεισα τα μάτια και πέταξα την επιστημονική λογική μου. Ναι αυτή που αγωνίστηκα με τόσο κόπο ν’ αποκτήσω. Αυτή για την οποία με πληρώνουν. Όσο γερνώ, καταλαβαίνω ότι πέρα από το να ζήσει τα παιδιά μου, είναι εντελώς άχρηστη για να ερμηνεύσει τον κόσμο. Και το χειρότερο επικίνδυνη. Πρώτα γιατί μου δίνει μια ψευδή αίσθηση υπεροχής και δεύτερο γιατί με απομακρύνει ακόμα περισσότερο από την αληθινή ουσία της ύπαρξης μου. 

Παρατήρησα όλους αυτούς τους ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥΣ ΒΛΑΚΕΣ που περιφέρονται στα κανάλια τους τελευταίους μήνες και αναγνώρισα τον εαυτό μου. Μου θυμίζουν το λιγότερο αστρολόγους της συμφοράς. Αναλύσεις επί αναλύσεων, για τον ψύλλο που καρφώθηκε στην κάτω δεξιά πλευρά, του αριστερού κωλομεριού του σκύλου. Ένας οποιοδήποτε άνθρωπος με ΚΟΙΝΗ ΣΚΕΨΗ θα έλεγε ότι όλα είναι άχρηστα αρκεί να ξυθεί ο σκύλος.

Και έρχομαι στην Κοινή Σκέψη. Τετριμμένη έκφραση, μα σκεφτείτε τι κρύβει πίσω της. Χιλιάδες χρόνια εξέλιξης, χιλιάδες γενιές ανθρώπων που έζησαν, πόνεσαν, φοβήθηκαν, ερωτεύτηκαν και πέθαναν πριν από μας. Με κλειστά τα μάτια λοιπόν, κοιτώντας μέσα μου σ΄ αυτά που θεωρούσα από καιρό παλιά και απαξιωμένα κοιτάξτε τι ανακάλυψα :

1. Δεχόμαστε τις εξής αλήθειες ως αυταπόδεικτες, πως όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι, και προικίζονται από τον Δημιουργό τους με συγκεκριμένα απαραβίαστα Δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι το δικαίωμα στη Ζωή, το δικαίωμα στην Ελευθερία, και το δικαίωμα στην επιδίωξη της Ευτυχίας.

Πως για να εξασφαλιστούν αυτά τα δικαιώματα, ιδρύονται Κυβερνήσεις μεταξύ των Ανθρώπων, αντλώντας τις εύλογες εξουσίες τους από την συναίνεση των κυβερνημένων.

Πως όποτε μια Μορφή Κυβέρνησης γίνεται καταστροφική για τους σκοπούς αυτούς, είναι Δικαίωμα του Λαού να την αλλάξει ή να την καταργήσει, και να εγκαταστήσει νέα Κυβέρνηση θέτοντας τα θεμέλιά της σε τέτοιες αρχές και οργανώνοντας τις εξουσίες της σε τέτοια μορφή, ώστε να φανεί πιθανότερο να επιφέρει την Ασφάλεια και την Ευτυχία του. Η σύνεση, όντως, επιβάλλει πως Κυβερνήσεις από καιρό εγκαθιδρυμένες δεν θα πρέπει να αλλάζουν για επουσιώδεις και πρόσκαιρους λόγους· και ανάλογα, η εμπειρία έχει δείξει ότι η ανθρωπότητα είναι περισσότερο διατεθειμένη να υπομείνει, όσο το κακό υπομένεται, παρά να διορθώσει την πορεία της καταργώντας μορφές [διακυβέρνησης] στις οποίες είναι μαθημένη. Όταν όμως μια μακρά σειρά καταχρήσεων και σφετερισμών, συνεχώς με τον ίδιο σκοπό, μαρτυρά πλεκτάνη υποταγής [του Λαού] στον απόλυτο Δεσποτισμό, είναι δικαίωμά του, είναι καθήκον του, να αποτινάξει τέτοια Κυβέρνηση και να εγκαθιδρύσει νέους Φύλακες για τη μελλοντική του ασφάλεια.

4 ΙΟΥΛΙΟΥ 1776  Διακήρυξη Αμερικανικής Ανεξαρτησίας.

  2. «Δεν ανήκω σ' εκείνους που φοβούνται το λαό. Αυτός και όχι οι πλούσιοι αποτελούν την εγγύηση μας για διαρκή ελευθερία. Και για να προστατεύσουμε την ανεξαρτησία του δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε στους κυβερνώντες να μας φορτώσουν με διαρκές χρέος... Αν βρεθούμε σε κατάσταση τέτοιου χρέους ώστε να αναγκαστούμε να φορολογηθούμε για ό,τι τρώμε και πίνουμε, για τα αναγκαία και τις ανέσεις μας, για τις εργασίες και τις διασκεδάσεις μας όπως συμβαίνει με το λαό της Αγγλίας, τότε και ο λαός μας θα χρειαστεί να δουλεύει 16 ώρες από τις 24 και να δίνει ό,τι κερδίζει από τις 15 ώρες στην κυβέρνηση για τα χρέη της και τις καθημερινές δαπάνες της. Τότε όμως δεν θα έχουμε χρόνο για να σκεφτούμε και κανένα μέσο για να εγκαλέσουμε αυτούς που μας κυβερνάνε άσχημα. Δεν θα έχουμε καμιά άλλη επιλογή από το να εκμισθώνουμε τους εαυτούς μας σε εκείνους που το μόνο που θέλουν είναι να μας κρατάνε δεμένου, έως ότου ο κύριος όγκος της κοινωνίας καταλήξει να είναι ένα απλό αυτόματο μιζέριας δίχως καμιά άλλη αίσθηση εκτός από το να αμαρτάνει και να υποφέρει»

Thomas Jefferson, 1809

3. http://www.scribd.com/doc/34892352/President-Kennedy-Executive-Order-1110, που περιγράφει την ιστορική προσπάθεια του προέδρου των ΗΠΑ John F. Kennedy να πάρει πίσω από την ΙΔΩΤΙΚΗ Federal Reserve Bank of New York (FED), το καταχρηστικά και δόλια αποκτημένο δικαίωμα της να εκτυπώνει με την εγγύηση της το Αμερικανικό νόμισμα. Φυσικά την τύχη του JFK έξι μήνες μετά το εγχείρημα του, την λένε ακόμα οι τηλεοράσεις. Αυτό που δεν λένε αλλά όλοι ξέρουμε είναι πως ένοιωσε η ανθρωπότητα για την θυσία αυτού του ανθρώπου.   

4. Αμερικανιά αλλά τα λέει όλα (για οπτικούς τύπους)

Επιμύθιο: Όποιος θυσιάζει την Ελευθερία για την Ασφάλεια τελικά δε αξίζει τίποτε από τα δύο. Β. Φραγκλίνος.  

(*)Η Φιλοσοφική Λίθος (ή σκόνη), είναι μια αλχημική ένωση (ή ενας χημικός τύπος), με βασικά συστατικά παραγωγής της, τον υδράργυρο, το θειάφι και το αλάτι (φυσικά των αλχημιστών-φιλοσόφων δηλ. ουσίες που στηρίζονται στην κατεργασία της Πρώτης Ύλης). 
Ο σύγχρονος φιλόσοφος-αλχημιστής και μύστης Φουλκανέλλι, γράφει χαρακτηριστικά για την Φιλοσοφική Λίθο «Παρουσιάζεται σε μας με τη μορφή διάφανου σώματος με χρώμα βαθύ κόκκινο που κιτρινίζει στην κονιορτοποίησή του, είναι σώμα συμπαγές και ευκολότηκτο, παρόλο που είναι σταθερό σε όλες τις θερμοκρασίες το κάνουν δριμύ, φλογερό, διεισδυτικό, αμετάβλητο και μη ασβεστοποιούμενο…».
Η Φιλοσοφική Λίθος χρησιμεύει στην προετοιμασία της Πανάκειας, του ελιξιρίου της αθανασίας που οι θαυμαστές ιδιότητές της, είναι να κρατά τον κάτοχό της σε μόνιμη υγεία, νεότητα και να του χαρίζουν την σωματική αθανασία και όπως μας λέει ο Γκριγιώ ντε Ζεβρύ, ο κάτοχός της Φιλοσοφικής Λίθου «qui nescit occasum dies» δηλ. «θα δει την αιώνια μέρα, τη μέρα χωρίς τέλος». 
Η Φιλοσοφικά Λίθος έχει ακόμη την ιδιότητα και τη δυνατότητα να μεταστοιχειώνει όλα τα ευτελή μέταλλα σε χρυσό και ασήμι. Η πρώτη αναφορά για τη συγκεκριμένη αλχημική ουσία, αποδίδεται στο Ζώσιμο τον Θηβαίο (250-300 μ.Χ).

ΤΟ ΣΩΦΡΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΝΔΡΟΥ ΠΡΟΣΧΗΜΑ

Ο Φ.Μπέικον είπε κάποτε «Τίποτε δεν κάνει μεγαλύτερο κακό σ’ ένα κράτος από το ότι οι πονηροί, περνούν για έξυπνοι». Τώρα λοιπόν που τέλειωσαν οι πιρουέτες του κυρίου κανό & καγιάκ, ποιον νομίζετε ότι πείσατε; Το μεσοπρόθεσμο ποιος θα το ψηφίσει; Τα ΜΜΕ;. Εσείς οι εκπρόσωποι μας θα το ψηφίσετε. Εσείς που αύριο θα πρέπει να ζήσετε δίπλα μας. Έστω και τώρα, αν δεν έχετε τσίπα και φιλότιμο, φοβηθείτε. Τα ελικόπτερα είναι για λίγους.  Που θα κρυφτείτε; Η Ελλάδα θα σας στοιχειώσει. Και για το τελευταίο σας επιχείρημα, που ξέρω θα το παπαγαλίζετε από αύριο στη Βουλή, έχει απαντήσει ο Θουκυδίδης εδώ και κάτι χιλιετίες : ΤΟ ΣΩΦΡΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΝΔΡΟΥ ΠΡΟΣΧΗΜΑ

Συμβουλή: Τη λέξη μεσοπρόθεσμο, να πείτε στους πάτρωνες σας να την αλλάξουν. Φέρνει άσχημους συνειρμούς στο μυαλό των Ελλήνων αφού θυμίζει ήπια πρωκτική διείσδυση (Βραχυ-, μέσο-, μάκρο-πρόθεσμο). Και οι Έλληνες ξέρουν καλά από ανασκολοπισμό. Τους τον έχουν εφαρμόσει όλοι οι κατά καιρούς ¨ΦΙΛΟΙ¨. 

Αν δεν είναι κάποιος άλλος θα είμαι εγώ…

Είπα να μην το κάνω αλλά δεν άντεξα. Όσοι με παρακολουθούν, γνώριζαν ότι θα σταματούσα να γράφω. Ο προβληματισμός μου είναι μήπως αντί να εκτονώνομαι γράφοντας, έπρεπε να εκτονώνομαι βρίζοντας και σπάζοντας κεφάλια (υπευθύνων επιτέλους). Πηγαίνω λοιπόν Σύνταγμα. Λόγω ηλικίας και οικογένειας, δεν πηγαίνω κάθε βράδυ. Δεν πήρα ποτέ το μικρόφωνο να μιλήσω. Αυτά που θέλω να πω δεν λέγονται εύκολα και δεν αρέσουν. Δεν άντεξα λοιπόν πολύ, ξανάκατσα να γράψω.

 Να μην τα ξαναπώ.

Δεν δηλώνω ειδικός σε τίποτα, και με τίποτα η γνώμη μου δεν είναι ορθότερη ή σημαντικότερη των άλλων.

Από τα κόμματα δεν περιμένω τίποτα. Αυτά έχουν σαπίσει χρόνια τώρα. Μάλιστα η βρώμα τους έχει αρρωστήσει όλη την κοινωνία.

Από ηγέτες και άλλες παπάρες, δεν θα πάρω ευχαριστώ. Και πριν δεν έπαιρνα, αλλά τώρα που τους είδαμε κιόλας Πανευρωπαϊκά... Θα ήμουν εντελώς ηλίθιος.

Το κόλπο με την ομηρία των ανθρώπων ή λαών αν θέλετε, την αρπαγή των αληθινών αγαθών και του πλούτου τους, έναντι πολύχρωμων χαρτακίων, από μια πανηλίθια* εν τέλει ελίτ, γνωστό και διεξοδικά σχολιασμένο.      

Την ευθύνη των πολιτικοειδών, σε όλη την Ευρώπη, που τελικά έκαναν τις ομορφότερες ιδέες, να φαντάζουν στα μάτια του κόσμου χειρότερες και από τον πιο ακραίο νεοφιλελευθερισμό, την έχουν επίσης σχολιάσει πλείστοι όσοι ειδικοί και μη. Αυτά τα υβρίδια (δεν τα λέω ανθρώπους), πρόδωσαν ότι μπορούσαν να προδώσουν για την εύνοια των αφεντικών τους, αυτών που παίζουν το παιχνίδι με τα πολύχρωμα χαρτάκια.

Δεν διαφωνώ σε τίποτα με όλα αυτά. Διαπιστωμένα, συμφωνημένα και καλώς ειπωμένα.

Για όσους με παρακολουθούν μόνο αυτό θέλω να διευκρινίσω:

Ποτέ δεν στάθηκα και δεν θα σταθώ απέναντι σε μετανάστες. Συναισθάνομαι κάπως (γιατί να καταλάβω είναι αδύνατον) την κατάσταση τους. Κλαίω μαζί τους για την κατάσταση που βρέθηκαν τα παιδιά τους. Πραγματικά. Αυτό δεν μπορώ να τ’ αντέξω. Τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα. Δεν έχουν χρώμα, φυλή, γλώσσα. Είναι παιδιά, τελεία. Αυτό που είπα και λέω με όλη μου την δύναμη είναι ότι δεν μπορώ να μην νοιώθω περήφανος που γεννήθηκα Έλληνας. Αυτά που κλείνει η λέξη Ελλάδα τα θεωρώ ΚΑΙ δικά μου, δεν τα παραχωρώ, δεν τα διαπραγματεύομαι. Τα έχω από τους προγόνους μου, που τα ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΜΕ ΑΙΜΑ. Κόβω τ’ αρχίδια μου και πνίγω τα παιδιά μου. Δεν θέλω να με λένε άντρα ή γονιό αν παραχωρήσω Ελλάδα. Σε καμιά περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι θέλω να μαχαιρώνω σε σκοτεινές γωνιές μετανάστες. Δηλαδή επειδή θεωρώ πολύτιμα, αυτά που μου έδωσαν οι πρόγονοι μου, είμαι παλιάνθρωπος;.

Εκεί είναι η ανησυχία μου.  Δεν χρειάζεται να είμαι φωστήρας για να καταλάβω πως αν μαζευτούν εδώ μερικά εκατομμύρια από αυτούς τους πραγματικά ταλαίπωρους ανθρώπους, ότι έχω σαν κληρονομιά χάνεται. Και βέβαια δεν τα βάζω με τους ανθρώπους, που το μόνο που ζητούν είναι το δικαίωμα στη ζωή. Μαζί τους είμαι. Δεν είμαι όμως με αυτούς που τους χρησιμοποιούν. Αυτούς τους πολεμώ με λύσσα. Γιατί έχω καταλάβει το σχέδιο τους και δεν μ αρέσει καθόλου.

Αφού λοιπόν καταλάβατε πως σκέφτομαι και με τι γεμίζει η ψυχή μου, ήρθε η ώρα να πω αυτά που δεν θ’ αρέσουν σε κανένα. Αυτά που δεν λέγονται στο Σύνταγμα γιατί θα πέσει ξύλο.

Έλληνα της βλακείας, της μόστρας, του εγωισμού και της απληστίας. Ανόητο και υπερφίαλο κουφάρι, γέμισες με κουτοπονηριά το χώρο που άφησε η λειψή σου παιδία. Κάλυψες με κρέμες άκρατου καταναλωτισμού, τις βαθιές πληγές που άφησαν αιώνες προσβολών, φτώχιας και ανέχειας. Καμώθηκες πως έγινες αφέντης των εξαθλιωμένων ορδών που έτρεξαν όταν σκορπούσες πλούτο, ενώ είσαι πάντα ραγιάς και στο μυαλό και στη ψυχή. Και τώρα τρέχεις στο Σύνταγμα να το παίξεις αγανακτισμένος.

Σου δίνω μια και μόνη συμβουλή γιατί σε αγαπώ. Γιατί είσαι εγώ. Αγανάκτησε πρώτα με τον εαυτό σου. Πήγαινε στον καθρέφτη και φτύσου. Αν θέλεις να βουλώσεις μια για πάντα το στόμα του Πάγκαλου, ρίξε μια ματιά στη φορολογική σου δήλωση και διόρθωσε την. Πάρε το σαράβαλο σου από τη διάβαση. Αν είναι γεμάτος ο κάδος μην πετάς απ' έξω τα σκουπίδια σου. Η δημόσια περιουσία είναι πρώτα απ΄ όλα δικιά σου. Για μια φορά στη ζωή σου πες το ανάποδα. Αν δεν είναι κάποιος άλλος θα είμαι εγώ;.             

* Θα δικαιολογήσω το χαρακτηρισμό στο επόμενο Post. 

Πως θα σωθεί η χώρα!!!.

Αναλύσεις πολιτικές – οικονομικές χιλιάδες. Από γνώστες, ικανούς, ανίκανους, ποταπούς, αγράμματους. Τι αξία θα είχε άλλη μία και μάλιστα από κάποιον που δεν είναι οικονομικός - πολιτικός αναλυτής;. Μα ακριβώς αυτή!!!. Ότι δεν είναι ειδικός. Μια ανάλυση ενός μέσου Έλληνα, που δεν μορφώθηκε στο Harvard, δεν μιλά στο τηλέφωνο με υπουργούς, δεν προσκυνά κόμμα. Η γνώμη του ανθρώπου της διπλανής πόρτας, που θα πληρώσει το κάγκελο, όποια και αν είναι η εξέλιξη. Κάτι γιατί αγαπάει από παιδί αυτά τα χώματα, κάτι γιατί δεν μπορεί εύκολα να κάνει αλλιώς. Και πριν πείτε ότι δεν σας ενδιαφέρει, σκεφτείτε ότι αυτή μπορεί να είναι η γνώμη εκατομμυρίων σαν αυτόν…

Να λοιπόν τι βλέπει ο μέσος Έλληνας σ’ αυτή τη χώρα και ποιες είναι οι σκέψεις του για τη σωτηρία της...

Κυβέρνηση:.

Αν η ανικανότητα δεν είναι έγκλημα, η προδοσία είναι. Τι να πιστέψει κανείς;  Ότι είστε εξαπατημένοι ηλίθιοι ή εντεταλμένοι προδότες;. Θέλει φιλοσοφία για να καταλάβεις ότι όταν δανείζεσαι με επιτόκιο μεγαλύτερο από τον ρυθμό ανάπτυξης σου (λέμε τώρα), δεν θα ξεχρεώσεις ποτέ. Και πως θα έχεις ανάπτυξη όταν ρημάζεις με φόρους τους μόνους που μπορούν να σου την προσφέρουν. Όταν τους έχεις από πάνω τους, ένα κράτος τροχοπέδη, δυνάστη, νταβατζή σε οποιαδήποτε προσπάθεια τους;. Μα και αν σκέφτεστε πονηρά να πείτε δηλαδή στους πιστωτές μας ότι δεν σας πληρώνω όλα όσα σας χρωστάω αλλά μέρος τους, για να πάρει κάποια ανάσα από το χρέος ή χώρα, πρέπει πρώτα από όλα να μην έχετε έλλειμμα. Πως θα ισοσκελίσετε προϋπολογισμό, όταν όλοι οι λόγοι που οδηγούν σε ελλείμματα είναι παρόντες.  Τι θα κάνετε; Θα καταργήσετε τις παροχές υγείας, γιατί δεν ξηλώσατε τα κυκλώματα που εξαπλασιάζουν το κόστος της;. Δηλαδή αν πας στο γιατρό με πονοκέφαλο και αυτός σε πυροβολήσει στον κρόταφο, σε θεράπευσε γιατί δεν πονάς πια;.

Αν δεν ξέρατε να μην λέγατε. Αν ξέρατε πρέπει να σας κρεμάσουμε στο σύνταγμα και να σας κάψουμε. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, κάθε μέρα που περνά με σας στο τιμόνι, είναι μια ακόμα μέρα ΒΑΡΙΑΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ για την Ελλάδα.   

Κυβερνητικό κόμμα.

Δεν ξέρατε; Γιατί δεν ρωτάγατε; Ποιος υπέγραψε το μνημόνιο;  Ποιος έδωσε στον υπουργό οικονομικών εξουσίες Ρωμαίου Αυτοκράτορα;. Δεν το διαβάστε το μνημόνιο πριν το υπογράψετε ή ξεχάσατε μερικοί από σας ότι είστε βουλευτές του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ;. Και τώρα που δεν έχει λίστα μου κουνιέστε και κάνετε τους μάγκες.  Ουστ και μην τολμήσετε να έρθετε για ψήφο σε κάνα τέρμινο, γατί θα βάλω μπίλιες από ρουλεμάν στα ληγμένα και όποιον πάρει ο χάρος.      

Αξιωματική αντιπολίτευση.

Δεν θα σας θυμόμουν καθόλου, αλλά επειδή είπα λίγο πριν, μάγκες, σας θυμήθηκα. Βλέπω εκεί σε κάτι site σας, που ξεσπαθώνετε. Κάτι σαν το απ’ τα κόκαλα βγαλμένη. Τούτη η παράταξη δεν έχει σχέση με αυτή που κυβέρνησε πριν από ένα χρόνο, γιατί άλλαξε ο Μανολιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Φτάνει το παραμύθι. Δύο φορές επανίδρυση του κράτους, μέσα σε πέντε χρόνια από την ίδια παράταξη (δηλαδή τους ίδιους ανθρώπους), δεν την αντέχει όχι ούτε το κράτος ούτε τα νεύρα μας.

Λοιπή αντιπολίτευση. (Από δεξιά προς αριστερά λόγω χριστιανικών αρχών).

Κολοτούμπας (ο επονομαζόμενος και ΛΑΟΣ). Ευτυχώς δεν είμαστε όλοι γέροι με Αλτσχάιμερ, μετεκπαιδευμένοι στις νεολαίες της χούντας, αλλιώς η χώρα θα έμπαινε σε φοβερές περιπέτειες. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι βλάκες και συμφεροντολόγοι είναι ο πιο επικίνδυνος συνδυασμός στην εξουσία.

Ντόρα (δεν έχω πρόχειρο το όνομα γιατί δεν το βρίσκω ούτε στο google). Δυστυχώς δεν είμαστε όλοι ζάμπλουτοι γόνοι με σπουδές στις ΗΠΑ, για να περάσουμε έστω και απ έξω από το μαγαζί σας. Λυπάμαι…

Και μια και είπα μαγαζί. Ρε παίδες εκεί στην αριστερά από εμπορικό κέντρο (πολλά μαγαζάκια στην σειρά) γιατί τα σπάσατε και άλλος για Χίο τράβηξε άλλος για Μυτιλήνη;. Πως θα ψωνίσει τώρα ο κόσμος;. Που θα πάει να σας βρεί;. Ξέρω είναι πιο σημαντική η προσήλωση στις αρχές, παρά η ενότητα. Αλλά κάτι χαζοί σαν και μένα, αλλιώς το πήρανε. Ότι ο καθένας πρέπει να έχει το μαγαζί του. Το πόστο του, το κάτι τις του. Να άρχει ρε παιδί μου σε κάτι, ακόμα και στους κολλητούς του.

Όσο για το ΚΚΕ. Πέρα από το σεβασμό που εμπνέει η θρησκευτική πίστη στις Κομουνιστικές αρχές του (και τον φόβο της οργανωτικής δομής του),δεν πείθει. Ίσως γιατί όπου εφαρμόστηκαν αυτές οι αρχές, άνθισαν κάτι λουλούδια σαν τον Τσαουσέσκου; (είδατε απέφυγα τον Πατερούλη. Όχι από αβρότητα, αλλά γιατί ποτέ δεν πίστεψα ότι εφαρμόστηκε πουθενά αληθινός κομουνισμός).

Πνευματική ηγεσία.

;;;;… (αν και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, κάτι λεβέντες, Πανεπιστημιακοί κυρίως, ξύπνησαν πρόσφατα, μαζεύουν κάτι υπογραφές για λογιστικό έλεγχο του χρέους, γράφουν κάποιες τίμιες αναλύσεις και ξεστραβωνόμαστε, αλλά φτωχά πράγματα. Καμία σύγκριση με άλλες κρίσιμες περιόδους όπως ας πούμε επί χούντας).

Δημοσιογράφοι.    

Ευτυχώς που υπάρχουν κάτι παιδιά σαν τον Πιτσιρίκο ή τον Άρη Χατζηστεφάνου και δεν μπορούμε να φωνάξουμε συλλήβδην, Αλήτες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι.  (Μαζί και μερικές δεκάδες σκληρά εργαζόμενοι δημοσιογράφοι των Blogs, που ουσιαστικά κάνουν αντίσταση).       

Όπως καταλάβατε ο μέσος Έλληνας αυτά εισπράττει. (Ποτέ δεν κατάλαβα τι σημαίνει μέσος, αλλά το βάζω γιατί το λέει ο Ντερμπεντέρης και άλλα ευγενή λυκόσκυλα του καθεστώτος, άρα είναι πιασσάρικο). Τώρα να δούμε και πως πράττει επαναστατικά. 

 Δεν πάει στις εκλογές. Τι να κάνει άλλωστε. Έχει καταλάβει πως με τις εκλογές χαΐρι δεν βλέπει. Δυστυχώς γι΄ αυτόν όμως, οι συνδικαλισταράδες του κυβερνώντος κόμματος με τις παρέες τους πάνε, οπότε πρέπει να φάει στη μούρη τον Πάγκαλο, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, δεν τρώγεται όχι γιαουρτομένος αλλά ούτε με σοκολάτα και σαντιγί.

Κάθεται σπίτι του και βλέπει μαγειρικές συνταγές. Σου λέει πούστηδες θα φάω ότι και όσο μπορώ, τουλάχιστον να μην μου τα φάτε εσείς.

Γράφει μπλόγκ. Καλύτερο για τον ίδιο γιατί δεν γίνεται μπούρδας με το φαγητό, χειρότερο για τους άλλους που τον διαβάζουν.

Γίνεται σπινθηριστής. Μην το μπερδεύετε με το θερμαστής (ναι τον μαύρο από το Τζιμπουτί). Είναι μια συνομοσπονδία συνταξιούχων αριστερών της διασποράς που πέρασαν και από τη δεξιά, αλλά δεν κόλλησαν πολύ. Κάνουν κάτι εκδηλώσεις και αυτό οργανώνονται (εδώ φταίει το κομουνιστικό παρελθόν). Μάλλον θα ξεκινήσουν αντάρτικο. Αλλιώς γιατί τόσο σφιχτή οργάνωση. Προς το παρόν κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις χωριστά (και αριά νάμαστε καμιά διακοσαριά) σαν σπινθηριστές. Ονειρεύονται να ενωθούν με άλλους σπινθηριστές σε φλόγα, αλλά κάποιες κακές γλώσσες λένε ότι μερικές σπίθες δεν θέλουν ούτε να ξέρονται.

Γίνεται δεν πληρώνω. Η αθάνατη Ελληνική Λεβεντιά. Δεν ανήκω πουθενά, δεν με σκιάζει φοβέρα καμιά και αν μου ζητήσουν να πληρώσω θα πάρουν τ’ @δι@ μου. Πήγε ο Τσίπρας να τους κωλοτριφτεί κι έφαγε πόρτα. Δεν καταλαβαίνουν Χριστό αυτοί. Δεν γουστάρουν κόμματα και πατρονίες. Είναι κυρίως Αρβανίτες των βορειοανατολικών και νοτιοδυτικών περιοχών της Αττικής. (Εκεί που έπεσαν τα χοντρά διόδια). Σε αυτούς θ’ αφιερώσω το μεγαλύτερο κομμάτι της ανάλυσης μου, γιατί τους θεωρώ την ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ για παλιγγενεσία.

Πλεονεκτήματα:

Έχουν κότσια και το έχουν αποδείξει.

Δεν τους σπεκουλάρει κανένας άρα δεν φοβάσαι να στην κάνουν γυριστή.

Είναι οι μόνοι που τρέμει το καθεστώς. Δηλαδή είναι οι μόνοι που δαγκώνουν και μάλιστα χωρίς να γαβγίζουν.

Τους έχει θάψει ο τύπος.

Ταιριάζει ο τρόπος αντίστασης τους στο DNA μας. Όλες αυτές οι Οργανώσεις είναι για Βορειοευρωπαίους που πάνε συντεταγμένοι. Εδώ είναι κλεφτοπόλεμος. Το κάθε παλικάρι στο ταμπούρι του, φρεσκοσιδερωμένο, να λάμπει και η Λεβεντιά του. Χτυπά σκληρά και φεύγει με τα πόδια στο κεφάλι.

Έχουν την ιστορία με το μέρος τους. Μην ξεχνάμε πως με κλεφτοπόλεμο κερδήθηκε στο παρελθόν η Λευτεριά μας.

Μειονεκτήματα.

Δεν πολεμούν πάντα, αλλά μόνο άμα τους γουστάρει (έχουν συμφέρον).

Μόλις διώξουν τον κατακτητή, αποκλείεται να τα βρουν μεταξύ τους.

Όταν κιοτεύουν (γιατί δεν είναι μαλάκες να μην φοβούνται) θέλουν να τους τάξεις. Αν δεν τους τα δώσεις μετά, σε έφαγαν. 

Αν με ρωτήσεις λοιπόν σαν μέσο Έλληνα (θα βρεθεί άραγε κάποιος να μας πει πόσος είμαι, εννοώ κιλά μπόι κλπ;), που βλέπω τη σωτηρία της πατρίδας θα σου πω με πέντε λέξεις.

Δεν πληρώνω. Αρχικά διόδια. Μετά τράπεζες, φόρους, ταμεία. Όταν διαλύσει το κράτος (αυτό θα γίνει γρήγορα μην ανησυχείς, αν δεν υπάρχει μάσα τι να κάτσουν να κάνουν εδώ) και ξεκουμπιστούν τα σκουπίδια που μας εκμεταλλεύονται (και ποδηγετούν), τότε και μόνο τότε :

Φτιάχνουμε νέο σύνταγμα. Με λογοδοσία των διαχειριστών της εξουσίας και εξοντωτικό έλεγχο από εκλέξιμες δομές.

Σουτέρνουμε ευγενικά και δημοκρατικά, τους ξένους προστάτες.

Μαζεύουμε τους δεν πληρώνω και τους ψήνουμε* να ξαναπληρώσουν.

Ζούμε εμείς καλά και τα παράσιτα μας χειρότερα.

* Μην σας φανεί δύσκολο να διώξουμε τους ξένους. Αυτοί είναι ξύπνιοι. Δεν σκοτώνουν την Αγελάδα. Θα φύγουν μόνοι τους για να ξανάρθουν όταν έχει πάλι γάλα. Το μόνο δύσκολο στο σχέδιο είναι να πείσεις τους έμαθα να μην πληρώνω, να ξαναπληρώσουν. Πρέπει να τους τάξεις κράτος δίκαιο, αρωγό όχι νταβατζή, πρέπει να τους δώσεις αξιοπρέπεια, παιδεία, υγεία. Όχι λούσα και μεγαλεία. Αυτά είναι σημεία των καιρών. Οι Έλληνες μπορούν να είναι ολιγαρκείς. Να μην έχουν αξιοπρέπεια, δεν το αντέχουν.

Καλή Πατρίδα.

http://ellinasmekatathlipsi.blogspot.com/

Έχει και η υπομονή τα όρια της.

Να μην παρεξηγηθώ. Θεωρώ όλους τους ανθρώπους ίσους από τη γέννηση τους. Ακόμα λίγο με νοιάζει, αν είναι από τα Ιμαλάια ή το Κάτω Σούλι. Τα ίδια δίκαια τους αναγνωρίζω. Και θαυμάζω όσους αγανακτούν όταν βλέπουν τα δίκαια αυτά να χάνονται. Όσους δεν ξεχωρίζουν χρώμα, φυλές, καταγωγή, μόνο βλέπουν άδικο πάνω σε ανθρώπους. Μεγάλωσα μέσα σε Ινδούς εργάτες, τα παιδιά μου έχουν αλλοδαπούς φίλους, και αν με ρωτήσεις αν θάθελα για νύφη μου μια Αλβανίδα, θα σου θυμίσω ότι η μια προγιαγιά μου η Αρβανίτισσα, μιλούσε Ελληνικά μόνο όταν αναγκαζόταν.    

Όμως δεν γεννήθηκα χτες.

Ξέρω ότι οι προπάπποι μου με αίμα και αγώνα στέριωσαν σ΄ αυτό τον τόπο. Γνωρίζω καλά την ιστορία των γεννητόρων μου. Ξέρω τους αγώνες που έκαναν για να μου κληρονομήσουν τα λίγα μέτρα γης που τους έθρεψαν, τη γλώσσα, τις συνήθειες, τη θρησκεία. Και είμαι πολύ περήφανος γι΄ αυτούς τους αγράμματους αγρότες και ναυτικούς. Και νιώθω τυχερός που αξιώθηκα να ζω σε αυτό το τόπο και νάμαι αυτός που είμαι. Και στα παιδιά μου περνάω αυτή την περηφάνια και την αγάπη για τον τόπο τους. Όχι να νοιώθουν ανώτεροι από κανένα, αλλά τυχεροί και σπουδαίοι. Από την κούνια τους άρχισα να τους μαθαίνω τις μυρωδιές, τις συνήθειες, τις γιορτές, την ιστορία, κάθε λέξη καινούργια από που προέρχεται και τι σημασία κρύβει. Τους έμαθα να σκέφτονται πίσω από τις λέξεις, να είναι δραστήριοι και πολυμήχανοι. Σαν ΈΛΛΗΝΕΣ.

Μπορώ με τα χίλια ελαττώματα μου, να δεχθώ οποιονδήποτε άνθρωπο της γης αυτής ή ακόμα και εξωγήινο, που ήρθε να ζήσει δίπλα μου και να μεγαλώσει τα παιδιά του, αλλά Έλληνα δεν μπορώ να τον πω.  Μπορώ να γιατρέψω τις πληγές του, αν τον κατατρέχουν, ακόμα και να μοιραστώ τους πόρους μου αν αυτοί περισσεύουν, αλλά τη γη μου δεν μπορώ να του την δώσω. Επ’ ουδενί. Ας μείνει εδώ, να δουλέψει σκληρά για όλη του τη ζωή, να μάθει τις μυρωδιές, τις συνήθειες, τις γιορτές, την ιστορία, την γλώσσα και αν του αρέσουν όλα αυτά, τα κάνει ζωή του ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ του, τότε ναι. Να τον πω Έλληνα, να τον θάψω δίπλα στον πάππο μου, να μοιραστώ τη γη μου με το παιδί του που θα είναι Έλληνας όσο και το δικό μου. ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ.

Δεν νοιώθω ανώτερος από κανένα. Οι νησιώτες παππούδες μου ήταν μετανάστες. Τα πιο πολλά ξαδέρφια του πατέρα μου πέθαναν και θάφτηκαν στην Αμερική και την Αυστραλία. Τα δευτεροξαδέρφια μου όμως είναι και νοιώθουν Αμερικανοί ή Αυστραλοί. ΟΧΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. 

Γιατί τώρα τα γράφω όλα αυτά και σας κουράζω. Γιατί πολύ φοβάμαι ότι μπορεί τα εγγόνια μου να μην είναι Έλληνες. Γιατί φοβάμαι ότι αυτός ο τόπος που μας δόθηκε σαν δικαίωμα δεν είναι και τόσο δικαιωματικός πια. Νομίζω ήρθε η στιγμή να παλέψουμε για τον τόπο μας, όπως οι πρόγονοι μας. Με άλλα μέσα, σε άλλα πεδία (ελπίζω), αλλά να παλέψουμε το ίδιο σκληρά, αν θέλουμε να μείνουμε και να λεγόμαστε Έλληνες, μετά από 20 χρόνια.        

Αφορμή γι αυτές τις σκέψεις αποτέλεσαν τρία γεγονότα.

1. Η παραδοχή από μέρους της Γερμανίδας Καγκελάριου, ότι το πολυπολιτισμικό πείραμα στη Γερμανία απέτυχε. Αναθεμάτισαν μάλιστα τη στιγμή, που έφεραν Τούρκους εργάτες για την ανοικοδόμηση της Γερμανίας. Είχαν την ψευδαίσθηση ότι θα ενσωμάτωναν αυτούς τους ανθρώπους σε βάθος χρόνου, αλλά διαπίστωσαν ότι δεν έγιναν ούτε τα παιδιά τους Γερμανοί. Παραμένουν ισλαμιστές, με τη έννοια του τρόπου ζωής, μετά από δύο γενιές. (Και μπράβο τους. Γιατί ν’ απεμπολήσουν τον τρόπο ζωής τους; Καλύτεροι είναι οι Γερμανοί;)
2. Η είδηση ότι τα χωριά ΣΟΣ έχουν γεμίσει με παιδάκια, που οι γονείς τους αδυνατούν να τα θρέψουν, τα αφήνουν εκεί προσωρινά, ελπίζοντας να καλυτερέψουν τα οικονομικά τους. Το απίστευτο: 6 στους 10 είναι ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΟΝΕΙΣ.
3. Η είδηση με τις Αφρικανές πόρνες της Αθήνας που Ελληνοποιούνται με τη βοήθεια του νέου μεταναστευτικού νόμου. Κάνουν ένα παιδί, βρίσκουν κάποιο από τα χιλιάδες πρεζόνια Έλληνες πολίτες που επαιτούν, του δίνουν κάτι να υπογράψει ότι το παιδί είναι δικό του, σε λίγο είναι μητέρες Ελληνόπουλου και τσουπ, Ελληνίδες σε τρία χρόνια. Θα παντρευτούν και τον νταβατζή τους και θάχουμε άλλον έναν ωραίο Έλληνα.           

Τι μου λένε εμένα όλα αυτά. Ότι ενώ εμείς κοιμόμαστε, οι αλήτες, προδότες, ανίκανοι πολιτικοί μας και οι παρέες τους,  σκάβουν το λάκκο του Ελληνισμού. Καταλαβαίνω ότι η φουκαριάρα Αφρικάνα, δεν είχε όνειρο ζωής να εκδίδεται στην Αθήνα. Πόλεμοι, ανέχεια, καταδίωξη, εξαναγκασμός την οδήγησαν σ΄ αυτό. Το καταλαβαίνω, αλλά ΕΛΛΗΝΙΔΑ από που και ως πού;;;. Γιατί;;;.

Δηλαδή οι νέοι Έλληνες, τα παιδιά αυτών που δούλεψαν μια ζωή, τα εγγόνια αυτών που πέθαναν στα βουνά για να είμαστε εδώ σαν κράτος, βουτηγμένοι στην ανέχεια, μ’ ένα μισθό 700 ευρώ, αν τον βρουν, να πρέπει να κάνουν οικογένεια, να πληρώσουν φόρους για να κρατηθεί το κράτος, το μπουρδέλο δηλαδή, για τις εισαγόμενες Πουτάνες, για να γίνουν Ελληνίδες με τα ίδια δικαιώματα;. Από που; Από τον μπαμπά τους τον Αφρικανό;. Τι άφησαν σε αυτή τη χώρα για να δικαιούνται (προσέξτε ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ) οτιδήποτε; Και ως που θα πάει αυτό;. Με τους πολέμους και τις αναταραχές στη γειτονιά μας, θα έρχονται εκατομμύρια εξαθλιωμένων για χρόνια. Όλοι Έλληνες θα γίνουν;;;.

Θα ρωτήσει ίσως κάποιος, καλόπιστα, δεν αμφιβάλω. Τώρα τι θες δηλαδή;. Να μείνεις μόνος σου φυλετικά καθαρός στην Ελλάδα του σήμερα;. Δεν βλέπεις που πάει ο κόσμος;. Και μετά το φυλετικά, γιατί να μην το κάνεις θρησκευτικά ή ταξικά;.

Όχι γι αυτό έκανα την κουραστική εισαγωγή. Να με γνωρίσεις. Δεν θέλω το κακό κανενός, να βοηθήσω, ναι, αλλά δεν είμαι τόσο μαλάκας. Μπορώ να δω που πάει το πράγμα…Υπάρχουν συμφέροντα που σε κάνουν εσύ να μην βλέπεις; Αν κάποια στιγμή βρεθείς στον τόπο σου ξένος τότε ποιος από όσους ευεργετείς σήμερα θα σε προστρέξει;. Έχεις γνωρίσει τις κοινωνίες από τις οποίες προέρχονται αυτοί οι άνθρωποι και σου αρέσουν; Γιατί σε λίγο θα είναι η κοινωνία που θα ζεις!!!.

Γιατί όμως να ζήσω και γω έτσι, αφού το καταλαβαίνω και δεν έχω κρυφά συμφέροντα; Γιατί ν’ απεμπολήσω τα δικαιώματα που μου χάρισαν γενιές σκληρά τυραννισμένων ανθρώπων, χρόνια αγώνα να μορφωθώ και να προσφέρω στην πατρίδα; Και ως πότε να το κάνω αυτό;. Ώσπου η κόρη μου να γίνει ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΠΟΡΝΗ κατ εικόνα και ομοίωση αυτής που μου εισάγεις;.

Όχι ρε πούστη πολιτικέ της σαπίλας. Μπορεί να είσαι πολυεθνικός τσάτσος, να έχεις σπουδάσει στο εξωτερικό, να μην έχεις πουθενά μόνιμη κατοικία και να έχεις δυο ή τρία διαβατήρια στην τσέπη σου. Αλλά εγώ αυτό τον τόπο αγαπώ, τον έχω ποτίσει ιδρώτα, οι πάπποι μου με αίμα και θα τον δώσω στο παιδί μου. Ότι και αν κάνεις σκουλήκι. Πολιτικέ του τίποτα. Να πας σε ψηφίσουν στη Νάρνια ή στη Ντίσνεϋλαντ. Από δω τέλειωσες. Και κοίτα μην μούρθεις μεθαύριο του Ευαγγελισμού να μου κορδωθείς στην παρέλαση.  Έχει και η υπομονή τα όρια της.    

Για υστερόγραφο άκου τα λόγια ενός πολιτικού που ήταν Έλληνας στην ψυχή και ας ανδρώθηκε σε ξένη χώρα. Που έφτιαξε το κράτος που πας εσύ σήμερα να διαλύσεις σκουλήκι.

"Κατεβαίνω πολεμιστής είς το στάδιον, θα πολεμήσω ως κυβέρνησις, δεν λαθεύομαι τον έρωτα των προνομίων πού είναι φυτευμένες είς ψυχές πολλών, τα ονειροπολήματα των λογιωτάτων, ξένων πρακτικής ζωής, το φιλύποπτο, κυριαρχικό και ανήμερο αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση είς την καρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό, ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης". 

Διασπορά ψευδών ειδήσεων. (ή Ηλιθιότητας το ανάγνωσμα ΙΙ).

Η αφορμή ήταν η δημοσίευση σ’ ένα blog, ανώνυμης επιστολής, δήθεν ανώτερου τραπεζικού στελέχους, για επικείμενη χρεοκοπία της χώρας στις 25 Μαρτίου και η εισαγγελική πρόσκληση του bloger, να καταθέσει στο τμήμα δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, με την κατηγορία Διασποράς Ψευδών Ειδήσεων. (http://katohika.blogspot.com/2011/03/25-2011_12.html)

Σαν απλός και ΑΝΩΝΥΜΟΣ bloger έχω να πω τα εξής στους Δημόσιους Λειτουργούς μας, αν φυσικά το όλο σκηνικό είναι αληθές:.

1. Δεν έχετε αντιληφθεί ούτε την φύση ούτε την χρήση των blogs.
2. Όσοι ενημερώνονται από τα Blogs, έχουν την ευθύνη του ελέγχου, της διασταύρωσης και εντέλει της αποδοχής της άποψης που εκτίθεται από τον κάθε bloger.
3. Αν το blog είναι ανώνυμο και ο συντάκτης ενός άρθρου ανώνυμος και αυτός, με ποια διαδικασία και ποια νομιμοποίηση θα γίνει η ταυτοποίηση αυτών των ανθρώπων;. Μήπως θα ζητήσετε από την google τα στοιχεία του κυρίου που έχει δημιουργήσει το Blog;. Και αν ναι για ποιόν ακριβώς λόγο;. Για παιδεραστία ή τρομοκρατική απειλή;. Αν τα στοιχεία δεν σας τα δώσει η google (αυτό είναι σίγουρο) πως θα ταυτοποιήσετε τον Bloger;.
4. Αναρωτιέστε ίσως, γιατί ένα άρθρο – καταγγελία, που κινείται οριακά κοντά στην πραγματικότητα, έγινε αμέσως τόσο πιστευτό και αναμεταδόθηκε με τέτοια ταχύτητα;.
5. Η εξαιρετική σας σπουδή να καλέσετε σε απολογία τον bloger, δεδομένων των ρυθμών που κινείται ο Νόμος στην χώρα, μας τι υπηρεσία προσφέρει (Πέραν του εκφοβισμού); Δηλαδή αν περιμένατε μιάμιση βδομάδα (τόσο μένει) μέχρι τις 25 Μαρτίου, όπου το άρθρο θα κατέρρεε μόνο του, πιστεύετε πως με την κίνηση σας θα προλάβετε κάτι, ή αντίθετα θα κάνετε το συγκεκριμένο άρθρο να γνωρίσει απίστευτη δημοσιότητα;     

Τέλος επειδή είμαι σίγουρος ότι δεν έχετε καταλάβει τι ακριβώς κάνετε αυτή τη στιγμή το παίρνω αλλιώς.

Ενημερώνω τους πάντες, με πλήρη επίγνωση των λεγομένων μου, ότι ο 80χρονος πατέρας μου σήμερα το πρωί στο καφενείο του, έκανε ακριβώς το ίδιο. Μετά από όνειρο που είδε, προέβλεψε την χρεοκοπία της χώρας και μάλιστα παρότρυνε τους φίλους του γέροντες, να πάνε στην τράπεζα να σηκώσουν τα λεφτουδάκια της κηδείας τους και να τα βάλουν κάτω από το στρώμα τους, για να μην γίνουν βάρος στα παιδιά τους. 

Καλέστε με τώρα για διασπορά ψευδών ειδήσεων…  

Μάλιστα σας προκαλώ στο εξής για να μην ξοδεύετε χρόνο και φαιά ουσία. Καλέστε σε απολογία τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Οικονομίας για διασπορά ψευδών ειδήσεων (ξέρετε τώρα, δεν θα παρθεί κανένα άλλο μέτρο και λοιπές διαβεβαιώσεις ων ουκ έστι αριθμός) και θα έλθω αμέσως αυτοβούλως να καταθέσω ενόρκως εναντίoν του πατέρα μου.

Αιδώς Αργείοι. Από το επίμαχο άρθρο ξέρω να προστατευτώ, από τους προστάτες μου ποιος με σώζει...         

Αθήνα 12 Μαρτίου
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ  

Οι στόχοι είστε εσείς…

Επί Ronald Reagan έγινε στην Αμερική μια τρομερή επανάσταση που λίγοι πήραν χαμπάρι.  Από 70% η φορολογία στους ανώτατους φορολογικούς συντελεστές, πήγε στο 28%. Για την ιστορία στη διάρκεια του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν 90%. Βέβαια τότε οι πάμπλουτοι πλήρωναν γιατί φοβόνταν. Μετά σιγά - σιγά έκλεισαν το ψαλίδι, αλλά επί Reagan κυριάρχησαν ολοκληρωτικά. Φυσικά ακολούθησε μεγάλη «αναπτυξιακή» έκρηξη που μας έφερε τελικά στην σημερινή Αμερική. Την Αμερική των ανεπαρκών υποδομών, των απίστευτων ελλειμμάτων, του ετοιμοθάνατου κοινωνικού κράτους. Φυσικά, οι πλούσιοι Αμερικάνοι είναι πιο πλούσιοι από ποτέ.  

Τόσο μάλιστα πετυχημένο μοντέλο, δεν μπορούσε παρά να εξαχθεί και σήμερα η Ευρώπη βιώνει κάτι ανάλογο. Με υστέρηση, ξεκινώντας δειλά από την περιφέρεια, σε ηπιότερους βαθμούς, αλλά είναι το ίδιο. Και θα επεκταθεί. Αιώνες κοινωνικών και πολιτικών κατακτήσεων καταρρέουν. Οι λαοί ανήμποροι(;)  παρακολουθούν.

Η αριστερά (τουλάχιστον στην Ελλάδα που έχω προσωπική γνώμη), είναι τόσο ανεπαρκής, που μόνο θυμηδία προκαλεί. ¨Όχι μόνο δεν καταφέρνει να αρθρώσει λόγο, αλλά όπου το καταφέρνει, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού της.

Η Ευρώπη που όλοι οραματιστήκαμε σαν ένα χώρο ασφάλειας, πρόνοιας, αρένα υγιούς ανταγωνισμού και προόδου, εξοβελίζεται σε μια γραφειοκρατική, σκοτεινή παράγκα, εξυπηρέτησης ολίγων συμφερόντων και βολεμένων υπαλλήλων. Τέτοια παράγκα δεν την θέλουν οι λαοί και θα την γκρεμίσουν. Είναι όμως ιστορική η ευκαιρία και εντελώς αναγκαία για την παγκόσμια υπόσταση μας, αυτή η ένωση. Πολιτικοί διαφορετικού μεγέθους από τα σημερινά καραγκιοζάκια, είχαν συλλάβει την αναγκαιότητα της και δρομολόγησαν την ύπαρξη της.

Γνωρίζω ότι η προπαγάνδα των ΜΜΕ, σας έχει κάνει να νομίζετε ότι οι Έλληνες είναι κάτι καλοπερασάκηδες τύποι, που αφού ξεκοκάλισαν τα λεφτουδάκια σας σε βόλτες και μεγαλεία, τώρα έρχονται άλλοτε παρακαλώντας, άλλοτε βρίζοντας και απειλώντας, να ζητήσουν δανεικά για να συνεχίσουν να καλοπερνούν. Για το μόνο που δεν μπορείτε να μας κατηγορήσετε είναι αυτό. Πιστέψτε με.  Όχι πως δεν υπάρχουν εδώ τέτοιοι τύποι και μάλιστα αρκετοί. Όμως οι πολλοί είναι το ακριβώς ανάποδο. Όλοι θα γνωρίζετε κάποιον Έλληνα, συνάδελφο, συμμαθητή ή επαγγελματία. Αυτός είναι έτσι όπως τον παρουσιάζουν τα ΜΜΕ;. Ή νομίζετε πως είναι εξαίρεση;  

Αν θέλετε να μας κατηγορήσετε, κατηγορήστε μας για εγκληματική ανεκτικότητα, απέναντι σε μια παρέα αγράμματων και αχόρταγων πιστολάδων, που μας κυβερνούν δεκαετίες τώρα. Αυτοί μας έκαναν τόσο αδύναμους, ώστε να είμαστε τα πρώτα θύματα της επίθεσης που θα βιώσετε σε λίγο. Μην ξεγελιέστε. Οι στόχοι είστε εσείς. Εμείς είμαστε το όχημα. Η μικρή πίσω πόρτα.  

Υ.Γ. Στο άρθρο αυτό απευθύνομαι στους κεντροευρωπάιους αναγνώστες. Ελπίζω και παρακαλώ κάποιοι φίλοι του Blog να μπουν στον κόπο να με μεταφράσουν στα Γερμανικά.          

Αφιερωμένο στην ΓΑΠ & CIA Demolition Inc.

Οι απόψεις για την σωτηρία της χώρας είναι σαν την κωλοτρυπίδα.

Όλοι έχουν από μία. 

Οι κυβερνήτες μας όμως φαίνεται ότι έχουν μια κοινή. Γι’ αυτό πρέπει να τους την ανοίξουμε λιγάκι, κάθε φορά που μας χέζουν, να θυμούνται ποιους υπηρετούν…  

Για τους ελάχιστους που πιστεύουν ακόμα, ότι δεν είστε προδότες της χώρας, αλλά εμπνευσμένοι σωτήρες της:.

Εγώ λοιπόν καθώς έφευγα σκεφτόμουν ότι: "Απ' αυτόν τον άνθρωπο εγώ είμαι σοφότερος. Γιατί, όπως φαίνεται, κανένας από τους δύο μας δεν γνωρίζει τίποτα σπουδαίο. Όμως αυτός νομίζει ότι γνωρίζει ενώ δεν γνωρίζει. Ενώ εγώ δεν γνωρίζω βέβαια τίποτα, αλλά ούτε και νομίζω ότι γνωρίζω. Φαίνεται ότι από εκείνον, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, είμαι λίγο σοφότερος, γιατί εκείνα που δεν γνωρίζω δεν νομίζω ότι τα γνωρίζω. Μετά πήγα σε κάποιον άλλον, από εκείνους που θεωρούνται σοφότεροι απ' αυτόν, και κατάλαβα ότι συμβαίνει και μ' αυτόν ακριβώς το ίδιο. Έτσι με αντιπάθησε κι εκείνος και πολλοί άλλοι.

Μετά απ' αυτά συνέχισα να πηγαίνω και σε άλλους, παρ' όλο που ένιωθα - και λυπόμουν και φοβόμουν - πως γινόμουν μισητός, ωστόσο μου φαινόταν ότι ήταν αναγκαίο να προτιμήσω να ερευνήσω τα λόγια του θεού. Έπρεπε λοιπόν να πάω, εξετάζοντας τι θέλει να πει ο χρησμός, σε όλους που θεωρούνταν ότι γνωρίζουν κάτι.

Και μα τον κύνα, άνδρες Αθηναίοι, - γιατί πρέπει να σας πω την αλήθεια - να τι μου συνέβη: Οι πιο φημισμένοι μου φάνηκαν να ξέρουν σχεδόν τα λιγότερα, όταν τους εξέταζα σύμφωνα με τα λόγια του θεού, ενώ άλλοι, που φαίνονταν κατώτεροι, ήταν πιο συνετοί άνδρες.

Από την απολογία του Σωκράτη.

Αφιερωμένο στον Γιωργάκη και την παρέα του.

Αν είχατε ψήγματα Ελληνικής παιδείας, είμαι σίγουρος, δεν θα είχατε πάρει εργολαβία την καταστροφή της χώρας.  

Ποια παγκοσμιοποίηση; Αυτή είναι ομαδική αυτοκτονία.

Χρόνια τώρα παρακολουθώ ένα θέατρο του παραλόγου. Τεράστια κεφάλαια επενδύθηκαν σε χώρες με μεροκάματα μπορμπουάρ και ασφαλιστική – φορολογική νομοθεσία αρχών 18^ου αιώνα, με σκοπό την παραγωγή αγαθών. Στη συνέχεια το σύνολο σχεδόν αυτών των αγαθών, μεταφέρθηκε  στις πλούσιες χώρες, από τις οποίες είχαν προέλθει τα κεφάλαια, με τεράστια δαπάνη ενέργειας και πόρων, για να καταναλωθεί από τους ¨πλούσιους¨ κατοίκους τους. Και όλο αυτό ονομάστηκε παγκοσμιοποίηση.

 

Δεν χρειάζεται να είσαι και πολύ έξυπνος για να καταλάβεις ότι:

1. Αυτή η ιστορία έκανε κάποιους πάρα – πάρα πολύ πλούσιους. (Μια έρευνα στο γκούγκλι θα σας πείσει για τον αριθμό των δισεκατομμυριούχων σήμερα και πριν μερικές δεκαετίες αλλά και για τα ύψη των περιουσιών τους σε σχέση με το κατά κεφαλή εισόδημα των χωρών τους).
2. Η τρύπα πλούτου που προέκυψε από την διάλυση της παραγωγής στις ανεπτυγμένες χώρες, καλύφθηκε αρχικά με δανεισμό (με πληκτρολόγηση χρημάτων για την ακρίβεια), προκειμένου οι ¨πλούσιοι κάτοικοι¨ να συνεχίσουν να καταναλώνουν για λίγο ακόμα. (ρίξτε μια ματιά στα χρέη των ανεπτυγμένων χωρών).
3.  Η παραγωγή στις χώρες προορισμούς, έδωσε μια προσδοκία καλύτερης ζωής στους ντόπιους πληθυσμούς. (Όχι δεν το περιφρονώ, ξέρω τι σημαίνει να μην έχεις παπούτσια και πως σου φαίνεται να φοράς, ακόμα και αν χρειάζεται να δουλέψεις σκληρά 30 ώρες ανασφάλιστος για ν’ αποκτήσεις ένα ζευγάρι. Αν δεν ήταν τόσο σημαντικό για τους ντόπιους δεν θα είχε πετύχει). 

Αυτό το πολύ πετυχημένο (για λίγους) μοντελάκι, έκανε τους εμπνευστές του, εκτός από πολύ πλούσιους και λαμπερούς, πολύ περισσότερο λαίμαργους και απαιτητικούς. Τώρα αξιώνουν να ελέγχουν ολόκληρο τον πλανήτη και ίσως με λίγη τύχη φτιάξουν και μια παγκόσμια κυβέρνηση (από τους ίδιους βέβαια), ώστε να εξασφαλίσουν τα γεράματα τους και τα παιδάκια τους.

Όμως η συνταγή τους χαλάει λίγο από τα εξής γεγονότα:

1. Το 2050 θα είμαστε περίπου 11 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη.
2. Οι απίστευτοι πληθυσμοί που δούλεψαν τόσο πιστά με την προσμονή του πλούτου, θα αξιώνουν και πολλοί θα το καταφέρνουν, να καταναλώνουν με ρυθμούς και τρόπους που θα κάνουν τον πλανήτη ολόκληρο χωματερή.
3. Η ενέργεια που χρησιμοποιούνταν μέχρι τώρα (Υδρογονάνθρακες) γι΄ αυτό το θαύμα, τελειώνει, γίνεται ακριβή και βρώμικη.  
4. Κάποιοι που μπορούν να σκέφτονται ακόμα, αντιλαμβάνονται τι πάει να γίνει και φωνάζουν. Προς το παρόν οι φωνές τους είναι αδύναμες και σκόρπιες, αλλά μπορεί να απειλήσουν τα σχέδια τελικά.

    

Ρωτώ αφελώς, δεν θέλω να σας βάζω ιδέες, αλλά πως νομίζετε ότι θα λύσουν αυτά τους τα προβλήματα οι εμπνευστές του κακέκτυπου της παγκοσμιοποίησης; Και για να μην ξεχάσω τα όργανα του συστήματος. Τι νομίζετε ότι θα κάνουν τους ¨ανθρώπους τους¨ όταν πια δεν θα τους χρειάζονται;

 Ο αντίποδας τώρα. Η άμυνα σε αυτά τα σχέδια.

Είναι μια άρνηση ακριβώς προς την αντίθετη πλευρά. Τα εθνικά σύνορα, οι περιορισμοί. Ίσως και η φυλετική καθαρότητα. Η προσήλωση σε μια μέθοδο που δοκιμάστηκε, που έφερε τρομερούς εθνικούς ή φυλετικούς πολέμους και απείλησε να κάνει τη γη χωματερή. Αν δεν τα κατάφερε ήταν γιατί τα όπλα δεν ήταν τόσο ισχυρά. Σήμερα όμως είναι. Να ρωτήσω πάλι αφελώς; Πως σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε 1,5 δις εξαθλιωμένους ανθρώπους, που θα μετακινούνται σε 20 χρόνια εξ αιτίας της ανόδου της στάθμης των νερών στα φτωχότερα μέρη του πλανήτη. Θα φτιάξετε φράκτες, θα χρησιμοποιήσετε την ειρηνική πειθώ η απλά δεν ενδιαφέρει αφού είναι μακριά από μας;

Μα δεν καταλαβαίνετε γιατί πέτυχε αυτό το κακέκτυπο της παγκοσμιοποίησης; Ακριβώς γιατί στόχευσε έξυπνα στις αδυναμίες του συστήματος των εθνικών κρατών. Είπε τι δεν θα κάνει. Όχι τι θα κάνει ακριβώς. Και ο κόσμος το δέχτηκε, το υποστήριξε. Γιατί; Μήπως γιατί έβλεπε μια ελπίδα να αποφύγει τους τρομερούς εθνικούς πολέμους, που κόντεψαν να τον αφανίσουν, στο πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα;   

Η παγκοσμιοποίηση είναι αναπόφευκτη. Την κάνουν αναπόφευκτη τα μέσα επικοινωνίας και μεταφοράς. Από τις πόλεις κράτη, στα κράτη έθνη και στη γη κράτος. Είναι μονόδρομος. Τίμιος μονόδρομος αν θέλετε τη γνώμη μου. Γιατί κάπου στον κόσμο ένα παιδί να υποσιτίζεται, ενώ δίπλα του, τα εδάφη που έτρεφαν τους προγόνους του χιλιάδες χρόνια, να παράγουν βιοκαύσιμα, για το τζίπ που θα μεταφέρει κάποιο κακομαθημένο συνομήλικο του σε πάρτι, στην άλλη άκρη του κόσμου;. Πως θα κρατηθεί τόση αδικία; Τι θα γίνει όταν κάποιοι απελπισμένοι έχουν στα χέρια τους πυρηνικές βαλίτσες ή βιολογικά όπλα;. Δεν είναι ανάγκη να τα παράγουν. Υπάρχουν καλοθελητές που θα τα βάλουν στα χέρια τους και αν απορείτε γιατί, ξαναδιαβάστε από την αρχή το κείμενο. Μάλλον δεν το προσέξατε αρκετά.

Η παγκοσμιοποίηση θα γίνει. Όχι εύκολα, όχι ομαλά, όχι χωρίς πισωγυρίσματα. Κυρίως γιατί είμαστε ατελείς υπάρξεις, με πλήθος πρωτόγονων ελαττωμάτων. Θανάσιμων ελαττωμάτων. Υπήρξαν και υπάρχουν σοφοί άνθρωποι, που έχουν δείξει καιρό τώρα το δρόμο που πρέπει να πορευτούμε. Έχουν δώσει ακόμα και οδηγίες, συνταγές για την πετυχημένη παγκόσμια διακυβέρνηση. Στο χέρι μας είναι…         

Λατρευτή μου κρίση…

Πριν μερικά χρόνια κυνηγούσα τα χρήματα και τη στρεβλή τη γνώση. Αυτή που φέρνει θέσεις, εξουσία και άλλα χρήματα. Σήμερα συνειδητοποιώ πως σαν κουρντισμένο, έξυπνα προγραμματισμένο ρομποτάκι, έπαιζα το παιχνίδι της παγκόσμιας εξουσίας.

Όχι. Δεν πιστεύω στις συνομωσίες. Κανένας δεν έφτιαξε το μέλλον για μένα. Μόνος μου το έφτιαξα. Κάποιοι πιο πονηροί από μένα, το εκμεταλλεύτηκαν. Ναι.  Πάτησαν πάνω στις αδυναμίες μου, έγιναν πλουσιότεροι, δυνατότεροι. Άρχισαν να με κινούν σαν μαριονέτα.

Όταν το κατάλαβα ένοιωσα μίσος θανάτου γι αυτούς. Σύντομα κατάλαβα ότι απλά ήταν πιο πετυχημένοι, σε αυτό που κάναμε όλοι μαζί. Αναρωτήθηκα. Μήπως αν δεν ήμουν τόσο λαίμαργος, μερικά παιδιά, κάπου στον κόσμο, θα ζούσαν ακόμα;.

Δεν ήθελα ποτέ να ζήσω στη χλιδή. Ήθελα να έχω αποδοχή, υγεία, τροφή, έρωτα και πρόσβαση στη γνώση.  

Με αυτή τη σειρά, όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο. Τη πείνα την αντέχω πιο εύκολα από τη περιφρόνηση ή την απόρριψη των ανθρώπων που θεωρώ σημαντικούς.  Είμαι σαν τους περισσότερους νομίζω.

Η κρίση μου έδωσε την ευκαιρία να δω γύρω μου. Φρέναρε το τρέξιμο μου. Και τώρα που σταμάτησα να τρέχω, αναρωτήθηκα που πάω. Τι διαπίστωσα;

Πρώτο, δεν μου αρέσει ο  προορισμός.

Δεύτερο, το ταξίδι δεν μου είναι καθόλου ευχάριστο. Στη μανία μου να φτάσω πρώτος, πρόδωσα τις περισσότερες από τις αρχές μου. Γύρω μου βλέπω μόνο ασχήμια. Το χειρότερο; Την βλέπουν τα παιδιά μου.

Πιστεύω στην κρίση. Πιστεύω ότι θα οξύνει κι άλλο τα ανακλαστικά μου, τη σκέψη μου. Θα ξεσκονίσει τις αρχές μου.

Σε λίγο όσοι δεν νιώθουν σαν κι εμένα, θα είναι ή βολεμένοι ή ηλίθιοι. Σε κάθε περίπτωση θα είναι οι λίγοι. Και τότε θ αλλάξουμε όλοι μαζί. Θα φτιάξουμε από την αρχή την κοινωνία των ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Θα καταλάβουμε πως η κρίση είναι πρώτ΄ απ΄ όλα κοινωνική. Κρίση Αρχών, Αξιών, Αρετής, Σκέψης.   

«Αν η αρετή κι ο ελεύθερος νόμος ως άγια χρήματα

ειλικρινώς λατρεύονται

τότε καθώς ο παράδεισος, δίδει η γη τα ρόδα

και τότε η ζωή δεν είναι παρά προοίμιο αθανασίας»

Ανδρέας Κάλβος.

Οι Γερμανοί έστειλαν τον Γιώργο στον αγύριστο. Εμείς;

Το παιδί, αφού έφαγε τη χυλόπιτα από την κ. Μέρκελ (φυσικά στην Ευρώπη κανένας δε γουστάρει έναν τέτοιο Αμερικανοτσολιά), αναχωρεί εσπευσμένα για την Αυστραλία ,να φέρει επενδύσεις. Τρέχει το καημένο…

Αναρωτιέμαι μην έχει μανία καταδίωξης, ή απλά αδυνατεί να σκεφτεί ο Μέγας Στοχαστής μας;. Έχω παρατηρήσει όλους τους ηλιθίους που αδυνατούν να σκεφτούν, ότι πάντα τρέχουν, κάπου πηγαίνουν, φεύγουν για να μην έρθουν αντιμέτωποι με το πρόβλημα τους.  

Να πω στο κο Παπανδρέου ότι καλές οι επενδύσεις, κάλλιστες, αλλά πέρα από κάποιες πιθανώς κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, πλούτο δεν παράγουν για τη Χώρα. Απλά γιατί τα κέρδη τους, αφού χαζοφορολογηθούν,  θα ξαναγυρίσουν στις μακρινές πατρίδες τους. Πλούτο που θα μείνει και θ’ αλλάξει τη ζωή μας, παράγουν μόνο οι Έλληνες εργαζόμενοι και επιχειρηματίες. Τόσο μυαλό θέλει ρε πούστη να το καταλάβει αυτό ο Στοχαστής και να στρώσει το κώλο του κάτω, στη χώρα που τον έβγαλε Πρωθυπουργό;. Να δει τι μπορεί να σώσει ακόμα και την τελευταία στιγμή;.

Οι Γερμανοί πάντως τον άδειασαν και καλά έκαναν. Ελπίζουν φυσικά να συρθεί σε εκλογές, να τις χάσει και να πάει στον αγύριστο. Αν όχι, χεσμένο τον έχουν. Το μπαλάκι έχει πέσει τώρα σε μας. Θα δεχτούμε το τέταρτο πακέτο του μνημονίου σε λίγες μέρες;. Θα τον στείλουμε και μεις στον αγύριστο μαζί με την παρέα του;. Τι θα κάνουμε και πως;

Η λύση είναι νομίζω η μαζική οργή, η ανυπακοή και η φοβέρα. Φοβίστε τα κομματόσκυλα και τους δοσίλογους βολευτές κυρίως, που θα ξαναψηφίσουν, πως δεν θ ανεχτούμε να υποχωρήσουμε ξανά στις ορέξεις τους. Τέρμα!!!. Ως εδώ!!!. 

Αν δεν σταθούν στο ύψος τους σαν Έλληνες, θυμίστε τους με νόημα ότι, όταν οι αρχηγοί τους φύγουν για τις πατρίδες τους, αυτοί θα μείνουν εδώ και θα ζουν ανάμεσα μας. Δεν νομίζω να είναι και αυτοί μεγάλοι στοχαστές. Θα το πιάσουν το υπονοούμενο…    

Και αν, όπως εγώ, ανησυχείτε για το μετά, εδώ είμαστε. Τη λύση θα τη βρούμε. Προέχει να σώσουμε ότι σώζεται ακόμα. Να γλυτώσουμε τα χειρότερα.  Ένα βήμα κάθε φορά όμως. Με καθαρό μυαλό. Μόλις προκυρήξει εκλογές, θα δούμε και θα μετρήσουμε τις εναλλακτικές...  

Το πραγματικό μας χρέος.

Χειμώνας του 41. Πρωτοχρονιά.

Ένας άντρας στον καιρό του, σωστός ταύρος, κουρελής και παγωμένος ανεβασμένος στη σκεπή του τρένου, ερχόταν στην Αθήνα. Στον κόρφο του ταγάρι, ένα τσουβαλάκι φασόλια για να θρέψει τα 6 παιδιά του. Είχε δυό βδομάδες στα αρβανιτοχώρια της Θεσσαλίας, με κάτι ασπιρίνες και κάτι κουβαρίστρες για να τα μαζέψει. Είχε ήδη πολεμήσει στην Αλβανία, το είχε σκάσει δύο φορές από τους Γερμανούς που τον πήγαιναν αιχμάλωτο, για σκλάβο εργάτη και δούλευε για την αντίσταση. Ήξερε πως αν τον έπιαναν, μαζί με αυτόν, θα πέθαιναν και τα περισσότερα παιδιά του από πείνα.

Αυτός ήταν ο Μπαρμπα-Τάσος, ο παππούς μου, από την πλευρά της μάνας μου. Αυτή τη ζωή έζησε στον καιρό του. Δεν ήταν ξεχωριστός. Το αντίθετο. 

Στην ειρήνη άνοιγε δρόμους. Να ξέρετε όταν ανεβαίνετε στην Πάρνηθα, κάτι άντρες σαν αυτόν, με δυναμίτες, χειροτρύπανα και κασμάδες τον άνοιξαν. Και πολύ πέθαναν εκεί. Ασφάλεια ποτέ του δεν ήξερε τι σημαίνει. Ποτέ του δεν αρρώστησε παρά μόνο μια φορά, όταν πέθανε. Δούλευε από ήλιο σε ήλιο. Πάντα πλήρωνε στο κράτος ότι του έλεγαν. Πάντα…

Αυτοί οι άνθρωποι και τα παιδιά τους, τα παιδιά της κατοχής, οι δικοί μας γονείς, που φτάσανε 40 για να δούνε άσπρη μέρα. Για να μην δουλεύουν και την Κυριακή. Αυτοί έφτιαξαν την περιουσία που πουλάει σήμερα ο Τζέφρυ κοψοχρονιά. 

Επειδή είμαι πολύ φορτισμένος δεν θα πω άλλα. Μόνο τούτο. Προτιμώ να βάλω φωτιά και να τα κάψω όλα, παρά να δώσω τ' ασημικά της οικογένειας στους μασόνους. Ανέχτηκα Άκηδες, αλήτες με ύφος 100 καρδιναλίων, και μπουχέσες και ντιντήδες που ξέραμε πως την περάσανε οι παππούδες τους στην κατοχή και οι ίδιοι με τα λεφτά μας και τον αγώνα μας. Αλλά μέχρι εδώ. Εγώ δεν είμαι μαλάκας ν αυτοκτονήσω έτσι. Πριν πάω ν αναπαυτώ δίπλα στον Μπαρμπα- Τάσο, θα πάρω όσα παλιοτόμαρα από αυτά μπορώ μαζί μου.  Το υπόσχομαι. Αυτό το χρέος νιώθω πάνω απ΄όλα, Και θα το κάνω για τα παιδιά μου και τους λεβέντες προγόνους μου.   

Γιατί η Ελλάδα δεν είναι Αίγυπτος.

Τι με έβαλε ο διάβολος απόψε και άρχισα να φαντάζομαι ότι αύριο, ΟΛΟΙ, μα όλοι, ακραία αγανακτισμένοι, σαν από καιρό σύμφωνοι μεταξύ μας, θα ξεχυθούμε στους δρόμους και θ΄ απαιτήσουμε …. Τι;  Εδώ κώλωσα, ομολογώ.

Δημοκρατία;. Μα έχουμε. Κουτσή, στραβή, είναι τυπικά Δημοκρατία. Αν την καταντήσαμε όπως την καταντήσαμε είναι αλλού παπά Βαγγέλιο.

Ψωμί; Εγώ τουλάχιστον είμαι παχύσαρκος και από ότι βλέπω οι περισσότεροι γύρω μου, αν όχι παχύσαρκοι, είναι υπέρβαροι. Σχήμα οξύμωρο, οι χοντρούληδες (έως τόφαλοι) να φωνάζουν ψωμί…

Ελευθερία; Κι άλλη;. Εδώ λέει και δυστυχώς κάνει ο καθένας ότι γουστάρει και δεν κουνιέται φύλλο.

Μα αν έχουμε αυτά τα μέγιστα αγαθά, τι γυρεύουμε στους δρόμους; 

Δεν είναι η έλλειψη αγαθών. Είναι η απίστευτη κοροϊδία, η διάλυση των αξιών και η απειλή του τρόπου ζωής μας, που μας έχουν εξοργίσει. Ξέρουμε που είμαστε, αλλά δυστυχώς έχει αρχίσει να φαίνεται το που πηγαίνουμε. Αυτό είναι που δεν μας αρέσει καθόλου.

Είμαστε πονηρός λαός, έχουμε περάσει πολλά σαν ιστορικό έθνος και καταλαβαίνουμε που πάει το πράμα. Και δεν το γουστάρουμε με τίποτα. Στο κάτω - κάτω έχουμε σφαχτεί τέσσερις φορές τον προηγούμενο αιώνα, για να αισθανόμαστε ότι δικαιούμαστε μιας καλύτερης ζωής, από αυτή που μας προετοιμάζουν.

Ας τα πάρουμε όμως ένα - ένα.

1. Τι ζωή μας ετοιμάζουν;.

Αυτή του υποτελή, του ραγιά. Το έχουμε δει το έργο και αντιδρούν τα χρωματοσώματα μας. Είναι πέρα και πάνω από τη θέληση μας, να δεχτούμε να γίνουμε κακοπληρωμένοι υπάλληλοι – σκλάβοι πολυεθνικών, στο τόπο μας. ¨Ότι κι αν λένε τα παπαγαλάκια, ξέρουμε ότι από χρόνια τώρα, έχουν γυαλίσει στους διεθνείς κολοσσούς, τα τουριστικά μας ακίνητα. Ξέρουμε ότι η ραγδαία αναπτυσσόμενη αστική τάξη στην Κίνα, έχει πρώτη τουριστική προτίμηση την Ελλάδα. Αυτός είναι ο χρυσός που έχουμε και όχι οι τρύπες στο νερό του Χαρδατρέλα.

2. Ποιοι μας την ετοιμάζουν;

Μα τα διεθνή καρτέλ και οι ντόπιοι σφουγκοκωλάριοι τους. Πολιτικοί, Δημοσιογράφοι, Μεγαλοεπιχειρηματίες και οι δορυφόροι τους (ΠοΔηΜε για συντομία).

Ωραία και τώρα;

Να κατέβουμε στους δρόμους, αλλά με τα σωστά συνθήματα.

1. Εμείς ραγιάδες δεν ξαναγινόμαστε. Πήραμε και δεν μας άρεσε.

2. Η πλέμπα στη φυλακή. Και όταν λέμε πλέμπα εννοούμε τους ΠοΔηΜε και τα τσιράκια τους.

Πάμε τώρα και στο διαταύτα. 

Το 1, ευκολάκι. Το διακηρύσσουμε και τέλος. Αμ δε. Αυτό είναι το δύσκολο και σαν πολυμήχανος Έλλην, το αφήνω για το τέλος.

Το 2, δύσκολο. Ποιος βάζει φυλακή ποιόν και από πού νομιμοποιείται;. Αυτοί που πάμε να χώσουμε μέσα είναι με τη σειρά:  Οι εκλεγμένοι (μη χέσω) αντιπρόσωποι του Λαού, τίμια εργαζόμενοι επαγγελματίες και η οικονομική ελίτ της χώρας. Θα πάμε για μαλλί και θα φύγουμε κουρεμένοι!!!.

Στην καλύτερη, θα βρεθεί ένας του σιναφιού τους, θα βγει μπροστά και θα μας πει: Ότι θέλετε. Αφουγκράστηκα τη θέληση σας και θα σας σώσω. Είμαι νομιμοποιημένος εγώ, από το σύνταγμα, να το κάνω. Γυρίστε σπίτια σας ήσυχοι και θα δείτε τι έχει να γίνει από αύριο. Ελλείψει εναλλακτικής, γυρίζουμε σπίτι για φαΐ- ύπνο - πήδημα και πάει η επανάσταση πατριώτες.

Στην χειρότερη, το σύστημα (ΠοΔηΜε) ξεθαρρεύει που πάμε να καταλύσουμε τη Δημοκρατία (είπαμε κουτσή στραβή αλλά στα χαρτιά Δημοκρατία), φωνάζει τους δορυφόρους του και μας στέλνει να κάνουμε παρέα στους άλλους τρομοκράτες. (Προσωπικά πιστεύω ότι η αντίδραση είναι μόνο θέμα μεγέθους του ξεσηκωμού. Το σύστημα θα προσαρμοστεί απλώς).

Και έρχομαι στο 1; Αυτό κι αν είναι δύσκολο. Οι ξένοι δανειστές θέλουν τα λεφτά τους, έτσι ή αλλιώς. Λίγο να κουνηθούμε (ας όψεται ο Γ.Α.Π.) και αύριο θα γίνουμε κάτι σαν το μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο. Θα ρίχνουμε κλήρο να δούμε ποιος, ποιος θα φαγωθεί...

Εδώ θέλει τσαγανό και άντρες με αρχίδια ( ή γυναίκες με τον αντίστοιχο εξοπλισμό). Θέλει φάτσα μεγέθους Λεωνίδα  αλλά και τους αποφασισμένους 300.

Πρώτα από όλα να μην είναι σαν τους άλλους (άρα να μην έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με το σύστημα, ούτε πέρασα μια φορά απέξω)

Μετά να μπορέσει να πείσει τους Έλληνες ότι δεν είναι σαν τους άλλους (άρα πρέπει να κάνει σε χρόνο dt το 2).

Μετά να βάλει το χέρι στην τσέπη ΟΛΩΝ μας, με τη συγκατάθεση μας, (extra super δύσκολο), να βουλώσει άμεσα τα στόματα των δανειστών και μετά να ψάξει να βρει τα λεφτάκια εκεί που υπάρχουν, να τα πάρει και να ξεχρεώσει όσους είναι δίκαιο να ξοφληθούν.

Εδώ είναι τα ζόρια πατριώτη… Ξέρεις εσύ κανένα τέτοιον;. Και πες ότι τον βρίσκαμε. Ξέρεις κανένα που θα τον εμπιστευόταν;.

Γι αυτό σου λέω. Αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που φεύγει. Αίγυπτο εμείς δε βλέπουμε. Τα παιδιά μας δυστυχώς ναι.

Υστερόγραφα:

1. Μακάρι ΟΛΟΙ οι πολιτικοί να ήταν λαμόγια. Μακάρι ΟΛΟΙ οι Δημοσιογράφοι να ήταν πουλημένοι. Μακάρι ΟΛΟΙ οι μεγαλοεπιχειρηματίες να ήταν προδότες της Ελλάδας. Τότε θα σου έκανα την επανάσταση σ ένα βράδυ με 100% επιτυχία. Αυτό είναι το βάσανο της κουτσής στραβής Δημοκρατίας μας. Πρέπει να ξεχωρίσεις την ήρα από το στάρι ή να κάψεις μαζί με τα ξερά και τα χλωρά.

2. Υπάρχουν Έλληνες που το μόνο τους όνειρο είναι να γίνουν σωτήρες της πατρίδας. Αγνοί, τίμιοι, άριστοι. Δυστυχώς μόνο οι καλές προθέσεις δεν φτάνουν. Θέλει τύπους μπασμένους στα κόλπα αλλά όχι βρόμικους, σκληρούς αλλά τίμιους, βαθιά δημοκράτες αλλά αποφασιστικούς να σηκώσουν βαριές ευθύνες, ανιδιοτελείς με τουλάχιστον μέσο IQ. Δηλαδή εξωγήινους…

3. Δεν έχω καμιά διάθεση να σας πείσω για το μάταιο του αγώνα, να κόψουμε από τη ΡΙΖΑ τη γάγγραινα που σαπίζει την χώρα. Ακριβώς το ανάποδο. Θέλω να διακηρύξουμε όλοι μαζί γιατί θα κατέβουμε (αν κατέβουμε) στους δρόμους. ¨Όχι παπατζίδικα και χαϊρολέ. Απαιτούμε. 1. …, 2… κοκ. Για να το πετύχουμε θα κάνουμε 1…, 2… κοκ. Έτσι ξεσηκώνεται ο κόσμος. Πρέπει να ξέρει γιατί, πως, πότε και από ποιόν. Τι θα πληρώσει, τι θα κερδίσει. Η γλώσσα της αλήθειας της αξιοπρέπειας και του σεβασμού. Αυτά μας λείπουν πατριώτες. Γι αυτό επαναστατεί το μέσα μας. Σκεφτείτε το…

Άμα σας βαστάει ελάτε να τα πάρετε…

Επειδή μας θεωρούν πολύ μαλάκες τους Έλληνες, θα τους πω μερικά φωνήεντα.

Τα χρειαστήκατε έτσι;

Κάτι οι Άραβες στη γειτονία μας που φουντώνουν την επαναστατικότητα της περιοχής, κάτι τα κινήματα τύπου δεν πληρώνω, τα χάσατε έ;;;. Ο πανικός σας φαίνεται. Τι κουφό είναι αυτό: ποινικό αδίκημα να μην πληρώσεις εισιτήριο στο λεωφορείο. Και αν ξεχάσει κανένας τουρίστας να κόψει εισιτήριο ή μπερδευτεί με την Ελληνική γλώσσα και δεν ακυρώσει,  θα τον βάλετε και αυτόν μέσα ή οι νόμοι σας ισχύουν μόνο για τους ιθαγενείς φωστήρες μου;. Πόσα κιλά ηλίθιοι είστε. Από τον πανικό σας δεν ξέρετε τι κάνετε έτσι;

Μάλλον φταίνε τα αφεντικά σας. Σας πιέζουν. Φαίνεται κι από την δική τους πρεμούρα να πάρουν την περιουσία μας. Κανονικά θα ήθελαν ένα δυο χρόνια να μας χώσουν για τα καλά στη μαυρίλα και μετά.... Φοβούνται όμως ότι δεν θα προλάβουν και έρχονται τώρα και τα ζητάνε. Άκου  50 δις εκποίηση εδώ και τώρα. Από τους μπαμπάδες σας τα είχατε και τα τάξατε;;;. 

Ας έρθουν να τα πάρουν. Πρώτα θα φάτε καλά εσείς και μετά αυτοί. Έφντασεν η ώραν σας, που λένε και οι Αδερφοί μας στην Τσύπρον. Μην απορείτε που δεν το καταλαβαίνετε ή δεν το λένε οι στατιστικές. Ούτε ο Μουμπάρακ το ήξερε, καρτελοτσολιάδες μου. 

«Όταν κερδοσκοπώ επιτελώ το έργο του Θεού».

Loyn Blankfein διοικητής της Goldman Sachs

Τείνω να το πιστέψω. Θα σας πω την προσωπική μου ιστορία για να το δικαιολογήσω. Δεν έχω τη φιλοδοξία να κάνω εμπνευσμένες αναλύσεις μέσα από πίνακες και γραφήματα. Όχι ότι δεν θέλω. Δεν μπορώ. Έχω  ένα κοινό μέσο νου και δεν διεκδικώ δάφνες νέας γνώσης. Θα σας πω μόνο τι καταλαβαίνω.

Όταν ξεκίναγα τη ζωή μου πριν 30 και πλέον χρόνια, προσπάθησα να έχω τις καλύτερες σπουδές που μου επέτρεπαν οι συνθήκες. Κουράστηκα πολύ γι αυτό. Έχασα εν πολλοίς θα έλεγα, τα πιο όμορφα νεανικά μου χρόνια, που θα έπρεπε να χαρώ τον έρωτα, τις παρέες, την ανεμελιά. Μετά ήρθε ο τραγικός στρατός, οι πρώτες μου σκληρές προσπάθειες στον επαγγελματικό στίβο, άλλες μεταπτυχιακές σπουδές, η οικογένεια. Χωρίς να κάνω τον άγιο, δεν καταδέχτηκα (όπως οι περισσότεροι) να κλέψω κανένα, ούτε ακόμα και αυτό το καταληστευμένο κράτος. Ας πούμε ότι φοβόμουν τις συνέπειες, αν και το μυαλό μου έφτανε, για να καταλάβω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, συνέπειες ουδέποτε θα υπήρχαν.  Ας πούμε όμως ότι είμαι δειλός και όχι καλός.

Τώρα πέστε μου γιατί τα έκανα όλα αυτά;.

Είπαμε δεν είμαι ιδιαίτερα έξυπνος, είμαι δειλός, αλλά δεν είμαι και μαλάκας. Πίστευα ότι παίζω σ΄ ένα τίμιο παιχνίδι. Έτσι με δίδαξαν. Η σκληρή και τίμια δουλειά μου, η «Σπαρτιάτικη» ζωή μου, ο σεβασμός των άλλων, αν βοηθούσε και λίγο η τύχη (να μην έχω σοβαρά προβλήματα υγείας), θα κατάφερνα πίστευα να ζω με αξιοπρέπεια στα μέσα περίπου της ζωής μου. Όχι σπάταλα. Όχι καταστροφικά. Με αξιοπρέπεια.

Και ω του θαύματος. Όλα μου πήγαν καλά. Και η τύχη όχι μόνο με βοήθησε να έχω αυτά που ζήτησα. Μου χάρισε δύο υγιέστατα παιδία και μια σύζυγο που ούτε σε όνειρο δεν θα περίμενα. Αλλά και γω βράχος στις αρχές μου. Σκληρή δουλειά, πιστός σε νόμους και ηθικές αξίες. Αυτές που διδάχτηκα.

Και νάμαι μεσήλικας. Και να, συνειδητοποιώ ότι όχι μόνο με αξιοπρέπεια δεν μπορώ να ζήσω, άλλά χρωστάω και τον κώλο μου σε κυρίους σαν τον Loyn Blankfein. Εγώ που δεν έχω πάρει ποτέ μου δάνειο, που ζω σε ένα σπίτι που μετά βίας καλύπτει τις μισές μου ανάγκες. Ναι αλλά το δικό μου μισθό κόψανε, τη δική μου σύνταξη κουτσουρέψανε, το δικό μου σπίτι φορολογήσανε άγρια, ακόμα και το κρέας ή το ρύζι που πρέπει να φάει η οικογένεια μου για να ζήσει. Και γω δεν μπορώ να ζήσω πια με αξιοπρέπεια. Ρίχνοντας δε μια ματιά επιτέλους τριγύρω, τι ανακάλυψα. Ότι είμαι από τους τυχερούς, αφού τουλάχιστον εγώ μπορώ να ταΐσω τα παιδιά μου.

Και έρχομαι λοιπόν να πιστέψω τα λόγια του κου Loyn Blankfein. Κε τέτοιε μου στην πλάτη κάτι ηλιθίων σαν και μένα παίζεις το παιχνίδι σου. Τώρα ήμουν εγώ που κατάλαβα. Αύριο θα καταλάβουν οι Αμερικάνοι, οι Ιταλοί, οι Γερμανοί και όλοι οι άλλοι μαλάκες σαν και μένα που ζουν στην ίδια ψευδαίσθηση που ζούσα και γώ. Τότε θα έρθει η πτώση σου. Και αυτό να ξέρεις δεν το θέλει μόνο ο Θεός αλλά και ο διάβολος. Είναι μοιραίο να συμβεί γιατί έχεις γλυκαθεί τόσο πολύ από το παιχνίδι, που σε λίγο θα τρως το κλαρί που κάθεσαι.

Δεν σε μισώ, δεν σε ξέρω προσωπικά άλλωστε. Μάλιστα μπορεί να μου είσαι ευχάριστος ή συμπαθής σαν άνθρωπος. Μισώ αυτό το παιχνιδάκι που έπαιξα στο καλύτερο κομμάτι της ζωής μου. Όχι μόνο δεν θέλω να ξαναπαίξω. Θέλω να τα σπάσω όλα. Βέβαια εγώ είμαι γέρος πια. Ξέρω ότι δεν με φοβάσαι. Αλλά έρχεται το παιδί μου. Τι νομίζεις ότι θα τον συμβουλέψω να κάνει στη ζωή του;. Αυτό που έκανα εγώ και πρόκοψα; 

Κύριε τέτοιε μου την επόμενη φορά που θα πεις τη μαλακία σου κάτσε και σκέψου. Μπορείς να μπεις στην θέση ενός ΑΝΘΡΩΠΟΥ που πεινάει το παιδί του και δεν έχει να του γεμίσει το στομαχάκι του;. Αν δεν έχεις συναισθηματική νοημοσύνη (που μάλλον θα την θεωρείς ελάττωμα) τουλάχιστον βούλωσε το και κάνε τη δουλειά σου ήσυχα. Κάποια μέρα το Θεάρεστο έργο σου θα μας βγάλει κάπου.

Οι Αντρακλαράδες με τα Μαύρα.

Μου ‘ρθε σήμερα μια ειδοποίηση με email. Nα πάω στη βουλή να κάνω κατάληψη, ντυμένος με μαύρα και κράνος και ένα σωρό αιτήματα* από κάτω.

Συγνώμη αλλά πάντα θεωρούσα το Ζορό ηλίθιο, γιατί αφού νικά τους κακούς, μετά χαράζει στα ρούχα τους ένα Ζ,  υποκλίνεται και τους αφήνει να φύγουν. Για να τους ξαναβρεί μπροστά του στο επόμενο επεισόδιο και να ξανακινδυνέψει τη ζωή του.

Δηλαδή θα μπούμε σε τέτοιο κόπο, θα κοπανηθούμε με τα ΜΑΤ, κατά πάσα πιθανότητα θ ανοίξουμε παρτίδες με τη δικαιοσύνη για τα επόμενα 10 χρόνια, για να θυμίσουμε στους κ.κ. που μας κυβερνούν, ν’ αναλάβουν τις ευθύνες τους και να κάνουν αυτά για τα οποία τους ψηφίσαμε (αυτά που υποσχέθηκαν προεκλογικά δηλαδή ή τα αυτονόητα ως Έλληνες που νοιάζονται για την πατρίδα τους.)...

Και αφού θα κάνουμε όλα αυτά, γιατί να μην απαιτήσουμε ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, να πάνε αυτοί οι κ. στο διάβολο ΚΑΙ ΘΕΣΜΟΥΣ που να μην επιτρέψουν ποτέ ξανά, σε τέτοια τρωκτικά, να σηκώσουν κεφάλι. Εκτός αν νομίζετε, ότι σήμερα υπάρχει Δημοκρατία και απλά τα καημένα τα παιδιά ξεστρατίσανε.   

Αυτό με τα μαύρα όμως μου άρεσε. Δεν ξέρω αν η σύλληψη του είναι σαν αυτή του Μάρκου Μπότσαρη που διέταξε τα παλικάρια του να βγάλουν το φέσι και να δέσουν μαντήλι στο κεφάλι, για να μην σκοτωθούν μεταξύ τους, όταν την έπεσαν νύχτα στους Τουρκαλβανούς ή είναι επιταγή Life Style κανενός γκουρού ντιντή της Ν.Δ. (που βιάζεται να κυβερνήσει όσο έχει μείνει κάτι να ξεπουλήσει). Αν είναι το πρώτο, φοβόμαστε δηλαδή μην μπερδευτούμε με τα ματ, θυμίζω ότι ο Μάρκος (Έλληνας κ Πάγκαλε και ας μιλούσε Αρβανίτικα, τόσο Έλληνας που εσείς και οι φίλοι σας θα ανατριχιάζατε), είχε και σύνθημα. Χέκουρ, σίδερο για μας τους Ελληνόγλωσους. Προτείνω λοιπόν εκτός από τα Μαύρα να έχουμε και σύνθημα. «Ζούπερμαν», να τους μπερδέψουμε τελείως.   

* Τα αιτήματα
1) Δικαιοσύνη και φυλάκιση των ανθρώπων που καταχράστηκαν τα λεφτά της πατρίδας μας δηλαδή τα δικά μας (έμμεσα και άμεσα από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών).

2) Έξοδος από το χουντικό μνημόνιο (που θα εδρεύει μέχρι το 2021 στην Ελλάδα).

3) Κατάργηση του βουλευτικού ασύλου.

4) Δημόσια συγγνώμη των πολιτικών στους πολίτες (όλων των πολιτικών που κυβέρνησαν) και να μας πουν γιατί αφού υπήρχαν κι άλλες λύσεις δανείων με 1% και 2% (Κίνα - Ρωσία), διάλεξαν το χουντικό ΔΝΤ! Γιατί άραγε? 

5) Δημόσια συγγνώμη από τον «πρωθυπουργό» για το ψέμα που μας είπε ότι υπάρχουν λεφτά (μόνο και μόνο, επειδή ήθελε και αυτός αλλά και η Αμερική να κάτσει στο «θρόνο»).

6) Απαιτούμε να πληρωθεί «ο λογαριασμός» της ντροπής (του χρέους) από τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους, τους πατριάρχες (άλλο η θρησκεία και άλλο η εκκλησία) τους πολιτικούς και τους κουμπάρους τους.

7) Απαιτούμε από την κυβέρνηση να οριοθετηθούν επιτέλους τα υδάτινα σύνορα μας (Αιγαίο, Καστελόριζο, Νότια Κρήτη κ.λ.π.) και να κάνει το αυτονόητο, εξόρυξη (ελληνική) του ορυκτού μας πλούτου. 

8) Αφού παραδώσουμε την βουλή 6-2-2011 πάλι στα χέρια των πολιτικών, θα περιμένουμε να πραγματοποιηθούν τα αιτήματα μας. Εάν δεν πραγματοποιηθούν, θα ξανακάνουμε σύντομα πάλι κατάληψη της βουλής και την επόμενη φορά δεν θα την παραδώσουμε έτσι απλά.

9) Απαιτούμε σωστή και δωρεάν παιδεία 

10) Απαιτούμε σωστό και δωρεάν σύστημα υγείας