Χρόνια τώρα παρακολουθώ ένα θέατρο του παραλόγου. Τεράστια κεφάλαια επενδύθηκαν σε χώρες με μεροκάματα μπορμπουάρ και ασφαλιστική – φορολογική νομοθεσία αρχών 18ου αιώνα, με σκοπό την παραγωγή αγαθών. Στη συνέχεια το σύνολο σχεδόν αυτών των αγαθών, μεταφέρθηκε στις πλούσιες χώρες, από τις οποίες είχαν προέλθει τα κεφάλαια, με τεράστια δαπάνη ενέργειας και πόρων, για να καταναλωθεί από τους ¨πλούσιους¨ κατοίκους τους. Και όλο αυτό ονομάστηκε παγκοσμιοποίηση.
Δεν χρειάζεται να είσαι και πολύ έξυπνος για να καταλάβεις ότι:
- Αυτή η ιστορία έκανε κάποιους πάρα – πάρα πολύ πλούσιους. (Μια έρευνα στο γκούγκλι θα σας πείσει για τον αριθμό των δισεκατομμυριούχων σήμερα και πριν μερικές δεκαετίες αλλά και για τα ύψη των περιουσιών τους σε σχέση με το κατά κεφαλή εισόδημα των χωρών τους).
- Η τρύπα πλούτου που προέκυψε από την διάλυση της παραγωγής στις ανεπτυγμένες χώρες, καλύφθηκε αρχικά με δανεισμό (με πληκτρολόγηση χρημάτων για την ακρίβεια), προκειμένου οι ¨πλούσιοι κάτοικοι¨ να συνεχίσουν να καταναλώνουν για λίγο ακόμα. (ρίξτε μια ματιά στα χρέη των ανεπτυγμένων χωρών).
- Η παραγωγή στις χώρες προορισμούς, έδωσε μια προσδοκία καλύτερης ζωής στους ντόπιους πληθυσμούς. (Όχι δεν το περιφρονώ, ξέρω τι σημαίνει να μην έχεις παπούτσια και πως σου φαίνεται να φοράς, ακόμα και αν χρειάζεται να δουλέψεις σκληρά 30 ώρες ανασφάλιστος για ν’ αποκτήσεις ένα ζευγάρι. Αν δεν ήταν τόσο σημαντικό για τους ντόπιους δεν θα είχε πετύχει).
Αυτό το πολύ πετυχημένο (για λίγους) μοντελάκι, έκανε τους εμπνευστές του, εκτός από πολύ πλούσιους και λαμπερούς, πολύ περισσότερο λαίμαργους και απαιτητικούς. Τώρα αξιώνουν να ελέγχουν ολόκληρο τον πλανήτη και ίσως με λίγη τύχη φτιάξουν και μια παγκόσμια κυβέρνηση (από τους ίδιους βέβαια), ώστε να εξασφαλίσουν τα γεράματα τους και τα παιδάκια τους.
Όμως η συνταγή τους χαλάει λίγο από τα εξής γεγονότα:
- Το 2050 θα είμαστε περίπου 11 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη.
- Οι απίστευτοι πληθυσμοί που δούλεψαν τόσο πιστά με την προσμονή του πλούτου, θα αξιώνουν και πολλοί θα το καταφέρνουν, να καταναλώνουν με ρυθμούς και τρόπους που θα κάνουν τον πλανήτη ολόκληρο χωματερή.
- Η ενέργεια που χρησιμοποιούνταν μέχρι τώρα (Υδρογονάνθρακες) γι΄ αυτό το θαύμα, τελειώνει, γίνεται ακριβή και βρώμικη.
- Κάποιοι που μπορούν να σκέφτονται ακόμα, αντιλαμβάνονται τι πάει να γίνει και φωνάζουν. Προς το παρόν οι φωνές τους είναι αδύναμες και σκόρπιες, αλλά μπορεί να απειλήσουν τα σχέδια τελικά.
Ρωτώ αφελώς, δεν θέλω να σας βάζω ιδέες, αλλά πως νομίζετε ότι θα λύσουν αυτά τους τα προβλήματα οι εμπνευστές του κακέκτυπου της παγκοσμιοποίησης; Και για να μην ξεχάσω τα όργανα του συστήματος. Τι νομίζετε ότι θα κάνουν τους ¨ανθρώπους τους¨ όταν πια δεν θα τους χρειάζονται;
Ο αντίποδας τώρα. Η άμυνα σε αυτά τα σχέδια.
Είναι μια άρνηση ακριβώς προς την αντίθετη πλευρά. Τα εθνικά σύνορα, οι περιορισμοί. Ίσως και η φυλετική καθαρότητα. Η προσήλωση σε μια μέθοδο που δοκιμάστηκε, που έφερε τρομερούς εθνικούς ή φυλετικούς πολέμους και απείλησε να κάνει τη γη χωματερή. Αν δεν τα κατάφερε ήταν γιατί τα όπλα δεν ήταν τόσο ισχυρά. Σήμερα όμως είναι. Να ρωτήσω πάλι αφελώς; Πως σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε 1,5 δις εξαθλιωμένους ανθρώπους, που θα μετακινούνται σε 20 χρόνια εξ αιτίας της ανόδου της στάθμης των νερών στα φτωχότερα μέρη του πλανήτη. Θα φτιάξετε φράκτες, θα χρησιμοποιήσετε την ειρηνική πειθώ η απλά δεν ενδιαφέρει αφού είναι μακριά από μας;
Μα δεν καταλαβαίνετε γιατί πέτυχε αυτό το κακέκτυπο της παγκοσμιοποίησης; Ακριβώς γιατί στόχευσε έξυπνα στις αδυναμίες του συστήματος των εθνικών κρατών. Είπε τι δεν θα κάνει. Όχι τι θα κάνει ακριβώς. Και ο κόσμος το δέχτηκε, το υποστήριξε. Γιατί; Μήπως γιατί έβλεπε μια ελπίδα να αποφύγει τους τρομερούς εθνικούς πολέμους, που κόντεψαν να τον αφανίσουν, στο πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα;
Η παγκοσμιοποίηση είναι αναπόφευκτη. Την κάνουν αναπόφευκτη τα μέσα επικοινωνίας και μεταφοράς. Από τις πόλεις κράτη, στα κράτη έθνη και στη γη κράτος. Είναι μονόδρομος. Τίμιος μονόδρομος αν θέλετε τη γνώμη μου. Γιατί κάπου στον κόσμο ένα παιδί να υποσιτίζεται, ενώ δίπλα του, τα εδάφη που έτρεφαν τους προγόνους του χιλιάδες χρόνια, να παράγουν βιοκαύσιμα, για το τζίπ που θα μεταφέρει κάποιο κακομαθημένο συνομήλικο του σε πάρτι, στην άλλη άκρη του κόσμου;. Πως θα κρατηθεί τόση αδικία; Τι θα γίνει όταν κάποιοι απελπισμένοι έχουν στα χέρια τους πυρηνικές βαλίτσες ή βιολογικά όπλα;. Δεν είναι ανάγκη να τα παράγουν. Υπάρχουν καλοθελητές που θα τα βάλουν στα χέρια τους και αν απορείτε γιατί, ξαναδιαβάστε από την αρχή το κείμενο. Μάλλον δεν το προσέξατε αρκετά.
Η παγκοσμιοποίηση θα γίνει. Όχι εύκολα, όχι ομαλά, όχι χωρίς πισωγυρίσματα. Κυρίως γιατί είμαστε ατελείς υπάρξεις, με πλήθος πρωτόγονων ελαττωμάτων. Θανάσιμων ελαττωμάτων. Υπήρξαν και υπάρχουν σοφοί άνθρωποι, που έχουν δείξει καιρό τώρα το δρόμο που πρέπει να πορευτούμε. Έχουν δώσει ακόμα και οδηγίες, συνταγές για την πετυχημένη παγκόσμια διακυβέρνηση. Στο χέρι μας είναι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου