Το έχουν εξυμνήσει οι ποιητές, το έχουν τραγουδήσει οι τροβαδούροι, το έχουν μελετήσει οι επιστήμονες, το έχουν λατρέψει οι θρησκευόμενοι. Άλλοι το λεν ψυχή, άλλοι μορφική αντήχηση (Sheldrake), άλλοι επικοινωνία μέσω βιοφωτονίων (Fritz Allan Poe). Το διαθέτουν όλα τα έμβια στον πλανήτη και φυσικά ο άνθρωπος. Είναι αυτό που αλλάζει την συμπεριφορά των ποντικιών σε ένα εργαστήριο, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το χώρο του πειράματος, πάνω σε ομάδες του είδους τους.
Εγώ θα το ονομάσω «φιλοσοφική λίθο*». Για τους αρχαίους Αλχημιστές ο κάτοχος της λίθου είχε κερδίσει την αθανασία (Αιώνια ημέρα την ονομάζει ο Γκριγιώ ντε Ζεβρύ). Δανείστηκα όμως αυτή την έκφραση κυρίως χάρη στον PAULO COELHO. Γιατί σ αυτόν άκουσα πρώτη φορά την ιδέα ότι η «λίθος» ήταν κάτι που μας χαρίστηκε από την δημιουργία μας σαν είδος, κάτι τόσο απλό, κάτι τόσο κοντά στην φύση μας, που εξαιτίας αυτής της απλότητας και της απομάκρυνσης μας από την ουσία της ύπαρξης μας, την χάσαμε για πάντα.
Σήμερα λοιπόν έβαλα την μουσική που με συγκινεί περισσότερο έκλεισα τα μάτια και πέταξα την επιστημονική λογική μου. Ναι αυτή που αγωνίστηκα με τόσο κόπο ν’ αποκτήσω. Αυτή για την οποία με πληρώνουν. Όσο γερνώ, καταλαβαίνω ότι πέρα από το να ζήσει τα παιδιά μου, είναι εντελώς άχρηστη για να ερμηνεύσει τον κόσμο. Και το χειρότερο επικίνδυνη. Πρώτα γιατί μου δίνει μια ψευδή αίσθηση υπεροχής και δεύτερο γιατί με απομακρύνει ακόμα περισσότερο από την αληθινή ουσία της ύπαρξης μου.
Παρατήρησα όλους αυτούς τους ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥΣ ΒΛΑΚΕΣ που περιφέρονται στα κανάλια τους τελευταίους μήνες και αναγνώρισα τον εαυτό μου. Μου θυμίζουν το λιγότερο αστρολόγους της συμφοράς. Αναλύσεις επί αναλύσεων, για τον ψύλλο που καρφώθηκε στην κάτω δεξιά πλευρά, του αριστερού κωλομεριού του σκύλου. Ένας οποιοδήποτε άνθρωπος με ΚΟΙΝΗ ΣΚΕΨΗ θα έλεγε ότι όλα είναι άχρηστα αρκεί να ξυθεί ο σκύλος.
Και έρχομαι στην Κοινή Σκέψη. Τετριμμένη έκφραση, μα σκεφτείτε τι κρύβει πίσω της. Χιλιάδες χρόνια εξέλιξης, χιλιάδες γενιές ανθρώπων που έζησαν, πόνεσαν, φοβήθηκαν, ερωτεύτηκαν και πέθαναν πριν από μας. Με κλειστά τα μάτια λοιπόν, κοιτώντας μέσα μου σ΄ αυτά που θεωρούσα από καιρό παλιά και απαξιωμένα κοιτάξτε τι ανακάλυψα :
1. Δεχόμαστε τις εξής αλήθειες ως αυταπόδεικτες, πως όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι, και προικίζονται από τον Δημιουργό τους με συγκεκριμένα απαραβίαστα Δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι το δικαίωμα στη Ζωή, το δικαίωμα στην Ελευθερία, και το δικαίωμα στην επιδίωξη της Ευτυχίας.
Πως για να εξασφαλιστούν αυτά τα δικαιώματα, ιδρύονται Κυβερνήσεις μεταξύ των Ανθρώπων, αντλώντας τις εύλογες εξουσίες τους από την συναίνεση των κυβερνημένων.
Πως όποτε μια Μορφή Κυβέρνησης γίνεται καταστροφική για τους σκοπούς αυτούς, είναι Δικαίωμα του Λαού να την αλλάξει ή να την καταργήσει, και να εγκαταστήσει νέα Κυβέρνηση θέτοντας τα θεμέλιά της σε τέτοιες αρχές και οργανώνοντας τις εξουσίες της σε τέτοια μορφή, ώστε να φανεί πιθανότερο να επιφέρει την Ασφάλεια και την Ευτυχία του. Η σύνεση, όντως, επιβάλλει πως Κυβερνήσεις από καιρό εγκαθιδρυμένες δεν θα πρέπει να αλλάζουν για επουσιώδεις και πρόσκαιρους λόγους· και ανάλογα, η εμπειρία έχει δείξει ότι η ανθρωπότητα είναι περισσότερο διατεθειμένη να υπομείνει, όσο το κακό υπομένεται, παρά να διορθώσει την πορεία της καταργώντας μορφές [διακυβέρνησης] στις οποίες είναι μαθημένη. Όταν όμως μια μακρά σειρά καταχρήσεων και σφετερισμών, συνεχώς με τον ίδιο σκοπό, μαρτυρά πλεκτάνη υποταγής [του Λαού] στον απόλυτο Δεσποτισμό, είναι δικαίωμά του, είναι καθήκον του, να αποτινάξει τέτοια Κυβέρνηση και να εγκαθιδρύσει νέους Φύλακες για τη μελλοντική του ασφάλεια.
4 ΙΟΥΛΙΟΥ 1776 Διακήρυξη Αμερικανικής Ανεξαρτησίας.
2. «Δεν ανήκω σ' εκείνους που φοβούνται το λαό. Αυτός και όχι οι πλούσιοι αποτελούν την εγγύηση μας για διαρκή ελευθερία. Και για να προστατεύσουμε την ανεξαρτησία του δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε στους κυβερνώντες να μας φορτώσουν με διαρκές χρέος... Αν βρεθούμε σε κατάσταση τέτοιου χρέους ώστε να αναγκαστούμε να φορολογηθούμε για ό,τι τρώμε και πίνουμε, για τα αναγκαία και τις ανέσεις μας, για τις εργασίες και τις διασκεδάσεις μας όπως συμβαίνει με το λαό της Αγγλίας, τότε και ο λαός μας θα χρειαστεί να δουλεύει 16 ώρες από τις 24 και να δίνει ό,τι κερδίζει από τις 15 ώρες στην κυβέρνηση για τα χρέη της και τις καθημερινές δαπάνες της. Τότε όμως δεν θα έχουμε χρόνο για να σκεφτούμε και κανένα μέσο για να εγκαλέσουμε αυτούς που μας κυβερνάνε άσχημα. Δεν θα έχουμε καμιά άλλη επιλογή από το να εκμισθώνουμε τους εαυτούς μας σε εκείνους που το μόνο που θέλουν είναι να μας κρατάνε δεμένου, έως ότου ο κύριος όγκος της κοινωνίας καταλήξει να είναι ένα απλό αυτόματο μιζέριας δίχως καμιά άλλη αίσθηση εκτός από το να αμαρτάνει και να υποφέρει»
Thomas Jefferson, 1809
3. http://www.scribd.com/doc/34892352/President-Kennedy-Executive-Order-1110, που περιγράφει την ιστορική προσπάθεια του προέδρου των ΗΠΑ John F. Kennedy να πάρει πίσω από την ΙΔΩΤΙΚΗ Federal Reserve Bank of New York (FED), το καταχρηστικά και δόλια αποκτημένο δικαίωμα της να εκτυπώνει με την εγγύηση της το Αμερικανικό νόμισμα. Φυσικά την τύχη του JFK έξι μήνες μετά το εγχείρημα του, την λένε ακόμα οι τηλεοράσεις. Αυτό που δεν λένε αλλά όλοι ξέρουμε είναι πως ένοιωσε η ανθρωπότητα για την θυσία αυτού του ανθρώπου.
4. Αμερικανιά αλλά τα λέει όλα (για οπτικούς τύπους)
Επιμύθιο: Όποιος θυσιάζει την Ελευθερία για την Ασφάλεια τελικά δε αξίζει τίποτε από τα δύο. Β. Φραγκλίνος.
(*)Η Φιλοσοφική Λίθος (ή σκόνη), είναι μια αλχημική ένωση (ή ενας χημικός τύπος), με βασικά συστατικά παραγωγής της, τον υδράργυρο, το θειάφι και το αλάτι (φυσικά των αλχημιστών-φιλοσόφων δηλ. ουσίες που στηρίζονται στην κατεργασία της Πρώτης Ύλης).
Ο σύγχρονος φιλόσοφος-αλχημιστής και μύστης Φουλκανέλλι, γράφει χαρακτηριστικά για την Φιλοσοφική Λίθο «Παρουσιάζεται σε μας με τη μορφή διάφανου σώματος με χρώμα βαθύ κόκκινο που κιτρινίζει στην κονιορτοποίησή του, είναι σώμα συμπαγές και ευκολότηκτο, παρόλο που είναι σταθερό σε όλες τις θερμοκρασίες το κάνουν δριμύ, φλογερό, διεισδυτικό, αμετάβλητο και μη ασβεστοποιούμενο…».
Η Φιλοσοφική Λίθος χρησιμεύει στην προετοιμασία της Πανάκειας, του ελιξιρίου της αθανασίας που οι θαυμαστές ιδιότητές της, είναι να κρατά τον κάτοχό της σε μόνιμη υγεία, νεότητα και να του χαρίζουν την σωματική αθανασία και όπως μας λέει ο Γκριγιώ ντε Ζεβρύ, ο κάτοχός της Φιλοσοφικής Λίθου «qui nescit occasum dies» δηλ. «θα δει την αιώνια μέρα, τη μέρα χωρίς τέλος».
Η Φιλοσοφικά Λίθος έχει ακόμη την ιδιότητα και τη δυνατότητα να μεταστοιχειώνει όλα τα ευτελή μέταλλα σε χρυσό και ασήμι. Η πρώτη αναφορά για τη συγκεκριμένη αλχημική ουσία, αποδίδεται στο Ζώσιμο τον Θηβαίο (250-300 μ.Χ).
Ο σύγχρονος φιλόσοφος-αλχημιστής και μύστης Φουλκανέλλι, γράφει χαρακτηριστικά για την Φιλοσοφική Λίθο «Παρουσιάζεται σε μας με τη μορφή διάφανου σώματος με χρώμα βαθύ κόκκινο που κιτρινίζει στην κονιορτοποίησή του, είναι σώμα συμπαγές και ευκολότηκτο, παρόλο που είναι σταθερό σε όλες τις θερμοκρασίες το κάνουν δριμύ, φλογερό, διεισδυτικό, αμετάβλητο και μη ασβεστοποιούμενο…».
Η Φιλοσοφική Λίθος χρησιμεύει στην προετοιμασία της Πανάκειας, του ελιξιρίου της αθανασίας που οι θαυμαστές ιδιότητές της, είναι να κρατά τον κάτοχό της σε μόνιμη υγεία, νεότητα και να του χαρίζουν την σωματική αθανασία και όπως μας λέει ο Γκριγιώ ντε Ζεβρύ, ο κάτοχός της Φιλοσοφικής Λίθου «qui nescit occasum dies» δηλ. «θα δει την αιώνια μέρα, τη μέρα χωρίς τέλος».
Η Φιλοσοφικά Λίθος έχει ακόμη την ιδιότητα και τη δυνατότητα να μεταστοιχειώνει όλα τα ευτελή μέταλλα σε χρυσό και ασήμι. Η πρώτη αναφορά για τη συγκεκριμένη αλχημική ουσία, αποδίδεται στο Ζώσιμο τον Θηβαίο (250-300 μ.Χ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου