Γιατί η Ελλάδα δεν είναι Αίγυπτος.

Τι με έβαλε ο διάβολος απόψε και άρχισα να φαντάζομαι ότι αύριο, ΟΛΟΙ, μα όλοι, ακραία αγανακτισμένοι, σαν από καιρό σύμφωνοι μεταξύ μας, θα ξεχυθούμε στους δρόμους και θ΄ απαιτήσουμε …. Τι;  Εδώ κώλωσα, ομολογώ.

Δημοκρατία;. Μα έχουμε. Κουτσή, στραβή, είναι τυπικά Δημοκρατία. Αν την καταντήσαμε όπως την καταντήσαμε είναι αλλού παπά Βαγγέλιο.

Ψωμί; Εγώ τουλάχιστον είμαι παχύσαρκος και από ότι βλέπω οι περισσότεροι γύρω μου, αν όχι παχύσαρκοι, είναι υπέρβαροι. Σχήμα οξύμωρο, οι χοντρούληδες (έως τόφαλοι) να φωνάζουν ψωμί…

Ελευθερία; Κι άλλη;. Εδώ λέει και δυστυχώς κάνει ο καθένας ότι γουστάρει και δεν κουνιέται φύλλο.

Μα αν έχουμε αυτά τα μέγιστα αγαθά, τι γυρεύουμε στους δρόμους; 

Δεν είναι η έλλειψη αγαθών. Είναι η απίστευτη κοροϊδία, η διάλυση των αξιών και η απειλή του τρόπου ζωής μας, που μας έχουν εξοργίσει. Ξέρουμε που είμαστε, αλλά δυστυχώς έχει αρχίσει να φαίνεται το που πηγαίνουμε. Αυτό είναι που δεν μας αρέσει καθόλου.

Είμαστε πονηρός λαός, έχουμε περάσει πολλά σαν ιστορικό έθνος και καταλαβαίνουμε που πάει το πράμα. Και δεν το γουστάρουμε με τίποτα. Στο κάτω - κάτω έχουμε σφαχτεί τέσσερις φορές τον προηγούμενο αιώνα, για να αισθανόμαστε ότι δικαιούμαστε μιας καλύτερης ζωής, από αυτή που μας προετοιμάζουν.

Ας τα πάρουμε όμως ένα - ένα.

1. Τι ζωή μας ετοιμάζουν;.

Αυτή του υποτελή, του ραγιά. Το έχουμε δει το έργο και αντιδρούν τα χρωματοσώματα μας. Είναι πέρα και πάνω από τη θέληση μας, να δεχτούμε να γίνουμε κακοπληρωμένοι υπάλληλοι – σκλάβοι πολυεθνικών, στο τόπο μας. ¨Ότι κι αν λένε τα παπαγαλάκια, ξέρουμε ότι από χρόνια τώρα, έχουν γυαλίσει στους διεθνείς κολοσσούς, τα τουριστικά μας ακίνητα. Ξέρουμε ότι η ραγδαία αναπτυσσόμενη αστική τάξη στην Κίνα, έχει πρώτη τουριστική προτίμηση την Ελλάδα. Αυτός είναι ο χρυσός που έχουμε και όχι οι τρύπες στο νερό του Χαρδατρέλα.

2. Ποιοι μας την ετοιμάζουν;

Μα τα διεθνή καρτέλ και οι ντόπιοι σφουγκοκωλάριοι τους. Πολιτικοί, Δημοσιογράφοι, Μεγαλοεπιχειρηματίες και οι δορυφόροι τους (ΠοΔηΜε για συντομία).

Ωραία και τώρα;

Να κατέβουμε στους δρόμους, αλλά με τα σωστά συνθήματα.

1. Εμείς ραγιάδες δεν ξαναγινόμαστε. Πήραμε και δεν μας άρεσε.

2. Η πλέμπα στη φυλακή. Και όταν λέμε πλέμπα εννοούμε τους ΠοΔηΜε και τα τσιράκια τους.

Πάμε τώρα και στο διαταύτα. 

Το 1, ευκολάκι. Το διακηρύσσουμε και τέλος. Αμ δε. Αυτό είναι το δύσκολο και σαν πολυμήχανος Έλλην, το αφήνω για το τέλος.

Το 2, δύσκολο. Ποιος βάζει φυλακή ποιόν και από πού νομιμοποιείται;. Αυτοί που πάμε να χώσουμε μέσα είναι με τη σειρά:  Οι εκλεγμένοι (μη χέσω) αντιπρόσωποι του Λαού, τίμια εργαζόμενοι επαγγελματίες και η οικονομική ελίτ της χώρας. Θα πάμε για μαλλί και θα φύγουμε κουρεμένοι!!!.

Στην καλύτερη, θα βρεθεί ένας του σιναφιού τους, θα βγει μπροστά και θα μας πει: Ότι θέλετε. Αφουγκράστηκα τη θέληση σας και θα σας σώσω. Είμαι νομιμοποιημένος εγώ, από το σύνταγμα, να το κάνω. Γυρίστε σπίτια σας ήσυχοι και θα δείτε τι έχει να γίνει από αύριο. Ελλείψει εναλλακτικής, γυρίζουμε σπίτι για φαΐ- ύπνο - πήδημα και πάει η επανάσταση πατριώτες.

Στην χειρότερη, το σύστημα (ΠοΔηΜε) ξεθαρρεύει που πάμε να καταλύσουμε τη Δημοκρατία (είπαμε κουτσή στραβή αλλά στα χαρτιά Δημοκρατία), φωνάζει τους δορυφόρους του και μας στέλνει να κάνουμε παρέα στους άλλους τρομοκράτες. (Προσωπικά πιστεύω ότι η αντίδραση είναι μόνο θέμα μεγέθους του ξεσηκωμού. Το σύστημα θα προσαρμοστεί απλώς).

Και έρχομαι στο 1; Αυτό κι αν είναι δύσκολο. Οι ξένοι δανειστές θέλουν τα λεφτά τους, έτσι ή αλλιώς. Λίγο να κουνηθούμε (ας όψεται ο Γ.Α.Π.) και αύριο θα γίνουμε κάτι σαν το μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο. Θα ρίχνουμε κλήρο να δούμε ποιος, ποιος θα φαγωθεί...

Εδώ θέλει τσαγανό και άντρες με αρχίδια ( ή γυναίκες με τον αντίστοιχο εξοπλισμό). Θέλει φάτσα μεγέθους Λεωνίδα  αλλά και τους αποφασισμένους 300.

Πρώτα από όλα να μην είναι σαν τους άλλους (άρα να μην έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με το σύστημα, ούτε πέρασα μια φορά απέξω)

Μετά να μπορέσει να πείσει τους Έλληνες ότι δεν είναι σαν τους άλλους (άρα πρέπει να κάνει σε χρόνο dt το 2).

Μετά να βάλει το χέρι στην τσέπη ΟΛΩΝ μας, με τη συγκατάθεση μας, (extra super δύσκολο), να βουλώσει άμεσα τα στόματα των δανειστών και μετά να ψάξει να βρει τα λεφτάκια εκεί που υπάρχουν, να τα πάρει και να ξεχρεώσει όσους είναι δίκαιο να ξοφληθούν.

Εδώ είναι τα ζόρια πατριώτη… Ξέρεις εσύ κανένα τέτοιον;. Και πες ότι τον βρίσκαμε. Ξέρεις κανένα που θα τον εμπιστευόταν;.

Γι αυτό σου λέω. Αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που φεύγει. Αίγυπτο εμείς δε βλέπουμε. Τα παιδιά μας δυστυχώς ναι.

Υστερόγραφα:

1. Μακάρι ΟΛΟΙ οι πολιτικοί να ήταν λαμόγια. Μακάρι ΟΛΟΙ οι Δημοσιογράφοι να ήταν πουλημένοι. Μακάρι ΟΛΟΙ οι μεγαλοεπιχειρηματίες να ήταν προδότες της Ελλάδας. Τότε θα σου έκανα την επανάσταση σ ένα βράδυ με 100% επιτυχία. Αυτό είναι το βάσανο της κουτσής στραβής Δημοκρατίας μας. Πρέπει να ξεχωρίσεις την ήρα από το στάρι ή να κάψεις μαζί με τα ξερά και τα χλωρά.

2. Υπάρχουν Έλληνες που το μόνο τους όνειρο είναι να γίνουν σωτήρες της πατρίδας. Αγνοί, τίμιοι, άριστοι. Δυστυχώς μόνο οι καλές προθέσεις δεν φτάνουν. Θέλει τύπους μπασμένους στα κόλπα αλλά όχι βρόμικους, σκληρούς αλλά τίμιους, βαθιά δημοκράτες αλλά αποφασιστικούς να σηκώσουν βαριές ευθύνες, ανιδιοτελείς με τουλάχιστον μέσο IQ. Δηλαδή εξωγήινους…

3. Δεν έχω καμιά διάθεση να σας πείσω για το μάταιο του αγώνα, να κόψουμε από τη ΡΙΖΑ τη γάγγραινα που σαπίζει την χώρα. Ακριβώς το ανάποδο. Θέλω να διακηρύξουμε όλοι μαζί γιατί θα κατέβουμε (αν κατέβουμε) στους δρόμους. ¨Όχι παπατζίδικα και χαϊρολέ. Απαιτούμε. 1. …, 2… κοκ. Για να το πετύχουμε θα κάνουμε 1…, 2… κοκ. Έτσι ξεσηκώνεται ο κόσμος. Πρέπει να ξέρει γιατί, πως, πότε και από ποιόν. Τι θα πληρώσει, τι θα κερδίσει. Η γλώσσα της αλήθειας της αξιοπρέπειας και του σεβασμού. Αυτά μας λείπουν πατριώτες. Γι αυτό επαναστατεί το μέσα μας. Σκεφτείτε το…